مقایسه اثرات بی دردی افزودن اپی نفرین، میدازولام و مخلوط میدازولام و نئوستیگمین به لیدوکایین در بی حسی نخاعی برای عمل جراحی رزکسیون پروستات از راه شکم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثرات بی دردی افزودن اپی نفرین، میدازولام و مخلوط میدازولام و نئوستیگمین به لیدوکایین در بی حسی نخاعی برای عمل جراحی رزکسیون پروستات از راه شکم دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثرات بی دردی افزودن اپی نفرین، میدازولام و مخلوط میدازولام و نئوستیگمین به لیدوکایین در بی حسی نخاعی برای عمل جراحی رزکسیون پروستات از راه شکم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثرات بی دردی افزودن اپی نفرین، میدازولام و مخلوط میدازولام و نئوستیگمین به لیدوکایین در بی حسی نخاعی برای عمل جراحی رزکسیون پروستات از راه شکم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثرات بی دردی افزودن اپی نفرین، میدازولام و مخلوط میدازولام و نئوستیگمین به لیدوکایین در بی حسی نخاعی برای عمل جراحی رزکسیون پروستات از راه شکم :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : ارمغان دانش

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه و هدف: تسکین درد در حین عمل جراحی و پس از آن از وظایف مهم متخصصین بیهوشی می باشد. بی دردی منطقه ای که پس از تزریق داروهای مسکن به داخل فضای ساب آراکنویید حاصل می شود نسبت به بی حسی موضعی یا بی دردی سیستمیک عوارض کمتری داشته و بی دردی طولانی تر و با کیفیت بالا ایجاد می کند. هدف از این مطالعه مقایسه اثرات بی دردی افزودن اپی نفرین، میدازولام و مخلوط میدازولام و نئوستیگمین به لیدوکایین در بی حسی نخاعی برای عمل جراحی رزکسیون پروستات از راه شکم می باشد. مواد و روش ها: این تحقیق یک کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی بوده که در بیمارستان دکتر شریعتی فسا در سال ۱۳۸۳ انجام شد. تعداد ۹۰ بیمار کاندید عمل جراحی انتخابی پروستات از راه شکم که در کلاس ۱ و ۲ تقسیم بندی انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا بودند به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه یک ۱۰۰ میلی گرم لیدوکایین ۵ درصد به علاوه ۵ میکروگرم اپی نفرین، در گروه دو ۱۰۰ میلی گرم لیدوکایین ۵ درصد به علاوه ۲ میلی گرم میدازولام و در گروه سه ۱۰۰ میلی گرم لیدوکایین ۵ درصد به علاوه ۱ میلی گرم میدازولام توام با ۲۵میکروگرم نئوستیگمین در فضای ساب آراکنوئید تزریق گردید. سپس مدت زمان بی دردی و عوارض همراه نظیر تهوع و استفراغ، دپرسیون تنفسی و خواب آلودگی حین عمل و تا ۲۴ ساعت پس از عمل ثبت گردید. داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای و تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: مدت زمان بی دردی در گـروه یک ۱۳۰.۲۰±۱۱.۵۹ دقیقه، در گروه دو ۳۲۱.۶۰±۳۰.۹۰ دقیقه و در گروه سه ۱۴۱۷.۸±۵۳.۳۴ دقیقه مشاهده شد. میزان بروز تهوع و استفراغ در گروه یک ۶.۵ درصد، در گروه دو ۶ درصد و در گروه سه ۱۹.۴ درصد گزارش شد. خواب آلودگی و دپرسیون تنفسی در هر سه گروه گزارش نشد. نتیجه گیری: با تجویز داخل نخاعی چند دارو که از محل های مختلف در مسیر درد عمل کرده و باعث کاهش درد می شوند، می توان طول مدت بی دردی را افزایش داد، به طوری که با مصرف ۲۵ میکروگرم نئوستیگمین همراه ۲ میلی گرم میدازولام همراه با لیدوکائین نخاعی بی دردی در حدود ۲۴ ساعت در بیماران ایجاد شده، در حالی کـه مهمترین عارضه تهوع و استفراغ بود که با تزریق داروهای ضد تهوع و استفراغ قابل کنترل بود.

کلید واژه: میدازولام، نئوستیگمین، بی حسی نخاعی