نتایج دوازده مورد افزایش طول یک طرفه اندام تحتانی با استفاده از اکسترنال فیکساتور رضاییان در بخش ارتوپدی بیمارستان سینا بین سال های ۱۳۸۱-۱۳۸۴

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نتایج دوازده مورد افزایش طول یک طرفه اندام تحتانی با استفاده از اکسترنال فیکساتور رضاییان در بخش ارتوپدی بیمارستان سینا بین سال های ۱۳۸۱-۱۳۸۴ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نتایج دوازده مورد افزایش طول یک طرفه اندام تحتانی با استفاده از اکسترنال فیکساتور رضاییان در بخش ارتوپدی بیمارستان سینا بین سال های ۱۳۸۱-۱۳۸۴  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نتایج دوازده مورد افزایش طول یک طرفه اندام تحتانی با استفاده از اکسترنال فیکساتور رضاییان در بخش ارتوپدی بیمارستان سینا بین سال های ۱۳۸۱-۱۳۸۴،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نتایج دوازده مورد افزایش طول یک طرفه اندام تحتانی با استفاده از اکسترنال فیکساتور رضاییان در بخش ارتوپدی بیمارستان سینا بین سال های ۱۳۸۱-۱۳۸۴ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : نشریه جراحی ایران

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: روش های گوناگون و شناخته شده ای برای افزایش طول اندام ها وجود دارد. بکارگیری اکثر این روش ها مستلزم تجربه زیاد و هزینه زیادی می باشد. معرفی وسیله ای با کاربرد آسان و ارزان برای افزایش طول اندام ها می باشد. این مقاله گزارش نتایج تحقیق روی گروهی از بیماران (Case series) با استفاده از اکسترنال فیکساتور رضاییان می باشد.مواد و روش ها: ۱۲ بیمار شامل هفت دختر و پنج پسر بین سنین یازده تا بیست وهفت سال (متوسط ۱۶.۵ سال) از بین مراجعه کنندگان به درمانگاه ارتوپدی بیمارستان سینا در سال های ۱۳۸۱-۱۳۸۴ انتخاب شدند. هیچ یک از بیماران دارای بیماری زمینه ای استخوانی، انحرافات محوری اندام و ناپایداری مفصلی و مشکلات بافت نرم نبوده و کوتاهی بین چهار تا هفت سانتی متر (متوسط پنج و نیم سانتی متر) داشتند.یافته ها: پس از کارگذاری وسیله و افزایش طول، روزی یک میلی متر، اصلاح بین چهار تا پنج سانتی متر (متوسط ۴۳ میلی متر) در فاصله زمانی دوازده تا بیست ماه (متوسط نزدیک به پانزده ماه) به دست آمد و غیر از دو مورد که پس از هشت ماه نیاز به پیوند استخوان پیدا کردند، عارضه جدی دیگری به وجود نیامد. چهار مورد عفونت سطحی که با درمان سر پایی بهبود یافتند و دو مورد انحراف زیر ده درجه (پس از خارج کردن وسیله) مشاهده شد. بیماران بین دوازده تا هیجده ماه (متوسط چهارده ماه) پس از جوش خوردن کامل پیگیری شدند و عارضه طولانی مدتی مشاهده نگردید. زمان متوسط برای هر سانتی متر افزایش طول در این بیماران ۷۴ روز به دست آمد.نتیجه گیری: با این که زمان نسبتا زیادی برای هر سانتی متر افزایش طول صرف شده است، وسیله معرفی شده از عوارض و هزینه کمی برخوردار بوده و می تواند به عنوان یکی از وسایل انتخابی برای افزایش طول اندام ها مطرح شود.

کلید واژه: فیکساتور رضاییان، شاخص ترمیم استخوان، واگنر، الیزاروف، ارتوفیکس، شانز