بررسی میزان اثر بخشی و عوارض اتساع با بالون درتنگی خوش خیم پیلور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی میزان اثر بخشی و عوارض اتساع با بالون درتنگی خوش خیم پیلور دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی میزان اثر بخشی و عوارض اتساع با بالون درتنگی خوش خیم پیلور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی میزان اثر بخشی و عوارض اتساع با بالون درتنگی خوش خیم پیلور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی میزان اثر بخشی و عوارض اتساع با بالون درتنگی خوش خیم پیلور :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : گوارش

تعداد صفحات :۵

زمینه و هدف: تنگی خروجی معده یکی از عوارض سه گانه زخمهای پپتیک می باشد که در صورت مزمن بودن و عدم پاسخ به درمانهای دارویی نیازمند دخالت جراحی است. اولین بار در سال ۱۹۸۲ اتساع با بالون توسط بنجامین اس بی با موفقیت انجام شد. از آن زمان مطالعاتی در مورد میزان اثر بخشی این اقدام به عمل آمده است. مطالعه انجام شده به بررسی میزان اثر بخشی اتساع با بالون تنگی خوش خیم خروجی معده و تاثیر عوامل احتمالی در پاسخ دهی اولیه می پردازد.روش بررسی: در یک مطالعه ۱۰ ماهه تعداد ۲۳ بیمار با تنگی خوش خیم خروجی معده تحت اتساع با بالون از طریق آندوسکوپ قرار گرفتند و سپس به طور متوسط ۳۰ هفته پیگیری شدند و علایم اولیه بیماری به طور ماهانه ثبت شد. عوامل احتمالی موثر در پاسخ درمانی شامل سن، جنس، استعمال سیگار، عفونت هلیکوباکترپیلوری، قطر تنگی، مدت زمان وجود علایم، میزان کاهش وزن و دفعات اتساع و در نهایت پاسخ درمانی که به معنی برطرف شدن علایم اولیه بیماری بود، در مورد بیماران ثبت شد.یافته ها: سن متوسط بیماران ۴۹.۵ سال بود. ۲ نفر مونث (%۸.۷) و ۲۱ نفر مذکر بودند. در پیگیری متوسط ۳۰ هفته و بین ۱۷ تا ۳۵.۵ هفته ۲۱ نفر از ۲۳ بیمار (%۹۱.۳) در نهایت بدون علامت شدند که در مورد ۱۸ نفر فقط یک نوبت اتساع به عمل آمد، و برای ۵ نفر، بیش از یک بار اتساع انجام شد. شایعترین علامت در بین بیماران تنگی و سوزش سردل (هرکدام %۸۷) و پس از آن تهوع %۸۲.۶ و استفراغ %۷۸.۳ و درد %۶۹.۶ بود. ارتباط معنی داری بین ایجاد پاسخ درمانی با سن، جنس، ابتلا به عفونت با هلیکوباکترپیلوری، مصرف سیگار، مدت زمان وجود علایم و قطر پیلور پیدا نشد. همچنین ارتباطی بین نیاز به بیش از یک بار اتساع با کاهش وزن یا قطر دریچه پیلور پیدا نشد. یک نفر دچار عارضه پارگی دوازدهه شد که مورد جراحی قرار گرفت و مرگ و میر دیده نشد.نتیجه گیری: درمان تنگی خروجی معده به وسیله اتساع با بالون در کوتاه مدت موثر و کم خطر است و چنانچه در مطالعات دراز مدت تر عود علایم زیاد نباشد، به عنوان خط اول درمان توصیه می شود و جراحی را می توان به عنوان اقدام قطعی در کسانی که علی رغم دوبار اتساع پاسخ درمانی نگرفته اند در نظر گرفت. همچنین به نظر می رسد استفاده و یا عدم استفاده از فلوروسکوپی نقشی در اثر بخشی اقدام درمانی نداشته باشد.

کلید واژه: انسداد خروجی معده، زخم پپتیک، اتساع