کاربرد الکتروکاردیوگرام داخل وریدی در تعیین محل مناسب نوک کاتترهای مرکزی کارگذاری شده از طریق وریدهای محیطی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 کاربرد الکتروکاردیوگرام داخل وریدی در تعیین محل مناسب نوک کاتترهای مرکزی کارگذاری شده از طریق وریدهای محیطی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد کاربرد الکتروکاردیوگرام داخل وریدی در تعیین محل مناسب نوک کاتترهای مرکزی کارگذاری شده از طریق وریدهای محیطی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی کاربرد الکتروکاردیوگرام داخل وریدی در تعیین محل مناسب نوک کاتترهای مرکزی کارگذاری شده از طریق وریدهای محیطی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن کاربرد الکتروکاردیوگرام داخل وریدی در تعیین محل مناسب نوک کاتترهای مرکزی کارگذاری شده از طریق وریدهای محیطی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : نشریه جراحی ایران

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: کارگذاری کاتترهای اندازه گیری فشار ورید مرکزی Central Venous Pressure (CVP) از طریق وریدهای ژوگولار داخلی و ساب کلاوین دارای عوارض خطرناکی مثل پنوموتوراکس، سوراخ شدن شریان و آسیب عصبی می باشد. گاهی اوقات از کاتترهای مرکزی استفاده می شود که از طریق وریدهای محیطی کارگذاری می شوند و عوارض بسیار اندکی دارند. از آنجائی که قرار دادن نوک این گونه کاتترها در محل مناسب دشوار می باشد، از الکتروکاردیوگرام داخل وریدی برای تعیین موقعیت نوک این کاتترها استفاده شده است.مواد و روش ها: در ۱۰۵ بیمار که قرار بود تحت عمل جراحی بای پاس عروق کرونری قرار گیرند، کاتترهای به طول ۷۰ سانتی متر و اندازه G16 از طریق وریدهای بازیلیک و مدیان بازیلیک کار گذاشته شدند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه دست راست و چپ تقسیم شدند. قبل از کارگذاری کاتتر، گایدوایری (که در اعمال جراحی آندوسکوپیک ارولوژی به کار می رود) از داخل کاتتر عبور داه می شد به گونه ای که نوک آن با نوک کاتتر مماس بود. به انتهای دیگر گایدوایر چست لیدی متصل می شد و الکترود منفی لید II (الکترود بازوی راست) به این چست لید متصل می گردید. در حالیکه کاتتر را به سمت دهلیز راست به جلو می راندیم، ارتفاع موج P لید II الکتروکاردیوگرام را بر روی صفحه مانیتورینگ ثبت می شد. بلندترین P زمانی ثبت می شد که نوک گایدوایر در مجاورت گره Sinoatrial (SA) بود. این گره نیز در جانکش ورید اجوف فوقانی و دهلیز راست قرار دارد. در این نقطه گایدوایر خارج و کاتتر ثابت می شد. موقعیت دقیق نوک کاتتر توسط جراح در حین عمل لمس و تایید می شد.یافته ها: در ۷۶ بیمار (۷۲.۴%) نوک کاتتر دقیقا در جانکشن قرار دارد. در ۱۴ نفر (۱۳.۳%) نوک کاتتر در فاصله یک سانتی متری جانکشن بود. در ۶ نفر (۵.۷%) نوک کاتتر علیرغم رویت تغییرات موج P توسط جراح لمس نشد. در ۹ نفر (۸.۶%) تغییرات موج P حین کارگذاری کاتتر دیده نشد و حین عمل نیز توسط جراح کاتتر لمس نشد، و پس از عمل توسط عکس سینه مشخص گردید که کاتتر وارد وریدهای گردنی شده است. در ۸ مورد از ۹ بیمار فوق کاتتر از دست راست کار گذاشته شده بود.نتیجه گیری: کارگذاری کاتترهای مرکزی از طریق ورید های محیطی روش بی خطر و بدون عارضه ای است و با استفاده از الکتروکاردیوگرام داخل وریدی می توان نوک این کاتترها را در موقعیت مناسبی قرار داد. انجام این روش ساده است و نیاز به تجربه زیادی ندارد. در صورت قرار گیری کاتتر در موقعیت نامناسبی مثل وریدهای گردنی حین کارگذاری کاتتر، این اشکال مشخص می شود و می توان اقدام به کارگذاری از طریق سایر وریدها نمود

کلید واژه: فشار ورید مرکزی، الکتروکاردیوگرام داخل وریدی، بای پس عروق کرونری