جداسازی و تکثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان موش NMRI

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 جداسازی و تکثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان موش NMRI دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد جداسازی و تکثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان موش NMRI  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی جداسازی و تکثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان موش NMRI،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن جداسازی و تکثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان موش NMRI :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی کوثر

تعداد صفحات :۱۴

هدف: جداسازی و تکثیر سلولهای مزانشیمی از مغز استخوان موش NMRI و مطالعه عوامل موثر بر تکثیر آن در محیط کشت.روش بررسی: موش های NMRI با سن تقریبی ۶-۴ هفته کشته شدند و مغز استخوان از فموروتیبیا خارج گردید. سلول های تک هسته ای مغز استخوان بوسیله سانتریفوژ گرادیان جدا شده و در فلاسک های ۲۵ سانتیمتری کشت گردید. یک هفته پس از آغاز کشت اولین پاساژ انجام گرفت و سلول ها با تراکم بسیار پایین در ظروف شش خانه ای کشت گردید و این کشت تا زمان ظهور سلول های فیبروبلاستی نگهداری شد و پس از آن پاساژهای متوالی انجام گرفت و سلول های پاساژ چهارم منجمد شد و برای مطالعات بیشتر مورد استفاده قرار گرفت. برای اثبات مزانشیمی بودن سلولهای جدا شده، از تست تمایز به استخوان و چربی استفاده شد. برای تعیین بهترین درصد سرم از لحاظ تاثیر بر تکثیر سلولی، درصدهای مختلف آن بررسی شد و نیز برای تعیین بهترین تراکم سلولی در آغاز کشت که بتواند بیشترین تکثیر سلول را ایجاد کند، تراکم های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان کلونوژنیک بودن سلول ها با روش سنجش واحد تشکیل کلونی (Colony Forming Unit-Fibroblast: CFU-F) تست شد.یافته ها: از لحاظ مورفولوژی سلولی، کشت اولیه سلول های تک هسته ای مغز استخوان موش هتروژن بوده و از سلول های دوکی، پهن و ستاره ای تشکیل یافته بود. دو هفته پس از آغاز پاساژ اول، جمعیتی از سلول های فیبروبلاستی (تقریبا دوکی شکل) با قدرت تکثیر بالا ظاهر شد. با انجام پاساژهای متوالی تعداد سلول های فیبروبلاستی افزایش یافت. این سلولها ۳ هفته پس از قرار گرفتن در محیط استئوژنیک و آدیپوژنیک، به سلولهای استخوانی و چربی تمایز یافتند. بیشترین تکثیر سلولی در شرایط کشت با تراکم ۱۰۰ سلول در سانتی متر مربع و در محیط حاوی ۱۵% سرم گاوی اتفاق افتاد. بر اساس نتایج سنجش واحد تشکیل کلونی، به ازای هر ۱۰۰ سلول به طور متوسط ۷۰ کلون رشد کرد.نتیجه گیری: به نظر می رسد کشت سلول های تک هسته ای مغز استخوان موش با تراکم پایین، روشی مناسب برای جداسازی سلول های مزانشیمی باشد. سلول های جدا شده با این روش به راحتی به استخوان و چربی تمایز می یابند و زمانی که با غلظت ۱۰۰ سلول در سانتی متر مربع در محیط حاوی ۱۵% سرم کشت می یابند، بیشترین تکثیر را دارند.

کلید واژه: موش NMRI، سلول مزانشیمی، تمایز به استخوان و چربی، تکثیر سلول