ارزیابی نتایج درمان های ارتودنسی متحرک انجام شده توسط دانشجویان دندانپزشکی همدان در سال تحصیلی ۱۳۸۴-۱۳۸۳

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی نتایج درمان های ارتودنسی متحرک انجام شده توسط دانشجویان دندانپزشکی همدان در سال تحصیلی ۱۳۸۴-۱۳۸۳ دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی نتایج درمان های ارتودنسی متحرک انجام شده توسط دانشجویان دندانپزشکی همدان در سال تحصیلی ۱۳۸۴-۱۳۸۳  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی نتایج درمان های ارتودنسی متحرک انجام شده توسط دانشجویان دندانپزشکی همدان در سال تحصیلی ۱۳۸۴-۱۳۸۳،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی نتایج درمان های ارتودنسی متحرک انجام شده توسط دانشجویان دندانپزشکی همدان در سال تحصیلی ۱۳۸۴-۱۳۸۳ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی همدان

تعداد صفحات :۶

مقدمه و هدف: مقیاس ارزیابی جفتی Peer Assessment Rating (PAR) به عنوان یک شاخص جهت ارزیابی آنومالی های اکلوزالی که در یک مال اکلوژن یافت می شود به کار می رود. هر نمره میزان انحراف از اکلوژن نرمال را نشان می دهد. تفاوت بین نمرات قبل و بعد از درمان، درجه بهبودی و نهایتا موفقیت درمان را نشان میدهد. هدف از این مطالعه ارزیابی نتایج درمانهای ارتودنسی متحرک انجام شده توسط دانشجویان دندانپزشکی عمومی در دانشکده دندانپزشکی همدان بر اساس شاخص PAR می باشد.روش کار: این مطالعه تحلیلی از نوع قبل و بعد بوده و در آن کست های دندانی ۷۰ بیمار ارتودنسی ۲۲) پسر و ۴۸ دختر( قبل و بعد از درمان بر اساس شاخص PAR مورد بررسی قرار گرفتند. اجزا مورد بررسی شامل: سگمنت قدامی- فکین، سگمنت خلفی راست و چپ فکین، اورجت، اوربایت، میدلاین و اکلوژن باکال راست و چپ بود. بر اساس معیار Weighted PAR ضرایبی بر نمره خام هر کدام از اجزا اعمال گردید. در نهایت مجموع نمرات بدست آمده قبل و بعد از درمان با استفاده از آزمون ناپارامتری ویلکاکسون مورد مقایسه قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که تفاوت در متغیرهای سگمنت قدامی بالا، میدلاین، اکلوژن باکال سمت چپ، قبل و بعد از درمان معنی دار نبود (P>0.05). در حالی که متغیرهای سگمنت قدامی فک پایین (P=0.039)، اورجت (P=0.001)، اوربایت (P=0.004) و اکلوژن باکال سمت راست (P=0.037)، قبل و بعد از درمان تفاوت معنی داری را نشان دادند. همچنین میانگین معیار PAR تفاوت معنی داری را بین کست های قبل از درمان (۱۸.۲± ۰.۹۴) و بعد از درمان (۱۰.۸ ±۶۸) نشان داد. (P=0.001).نتیجه نهایی: بر اساس نتایج این مطالعه ۳۸.۶ درصد از بیماران مورد مطالعه درجه «بدون تغییر یا بدتر»، ۵۷.۱ درصد درجه «بهبودی» و ۴.۳ درصد از آن ها درجه «بهبودی کامل» داشتند.

کلید واژه: ارتودنسی، دستگاههای متحرک، مقیاس ارزیابی جفتی