بررسی اثر ویتامین E در مهار بیماری آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی در موش نژاد C57BL/6

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر ویتامین E در مهار بیماری آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی در موش نژاد C57BL/6 دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر ویتامین E در مهار بیماری آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی در موش نژاد C57BL/6  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر ویتامین E در مهار بیماری آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی در موش نژاد C57BL/6،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر ویتامین E در مهار بیماری آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی در موش نژاد C57BL/6 :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک (ره‌ آورد دانش)

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: پراکسیداسیون مولکول‌های بیولوژیک از جمله لیپیدها با واسطه رادیکال‌های آزاد در پاتوژنز بیماری مولتیپل اسکلروزیس و آنسفالومیلیت خودایمن تجربی (EAE)، مدل حیوانی مولتیپل اسکلروزیس، موثر است. ویتامین E به عنوان یک آنتی اکسیدان ممکن است با کاهش عوامل اکسیدان از جمله نیتریک اکساید در مهار بیماری موثر باشد. در این مطالعه اثر ویتامین E بر روی روند بیماری EAE و میزان نیتریک اکساید و اسید اوریک مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: در این مطالعه تجربی موش‌های نر نژاد C57BL/6 در دو گروه درمانی (هر گروه ۸ سر) با شرایط سنی و وزنی مشابه قرار گرفتند. ۱) موش‌های مبتلا به EAE تحت درمان با ویتامینE ، که ۱۰ میلی گرم بر حسب وزن ویتامین E هر دو روز یک بار به صورت داخل صفاقی از سه روز قبل تا ۱۹ روز پس از ایجاد بیماری دریافت کردند ۲) موش‌های مبتلا به EAE درمان نشده که تنها حلال ویتامین را با همان جدول زمانی دریافت نمودند. هم‌چنین ۵ سر موش نر نژاد C57BL/6 با شرایط سنی و وزنی مشابه به عنوان گروه سالم در نظر گرفته شد. شدت بیماری، میزان اسید اوریک و نیتریک اکساید در گروه‌ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که شدت علایم کلینیکی در موش‌های تحت درمان با ویتامین E (4±۰.۸) در مقایسه با گروه درمان نشده(۵.۳±۰.۴۴) به طور معنی‌داری کمتر می باشد(p<0.01) . هم‌چنین بین روز شروع حمله بیماری در گروه تحت درمان با ویتامینE و درمان نشده (به ترتیب روز ۱۳±۱ و روز۱۱±۱ پس از القا بیماری) اختلاف وجود داشت که البته معنی‌دار نبود. غلظت اسید اوریک در موش‌های تحت درمان با ویتامینE در مقایسه با گروه درمان نشده به طور معنی‌داری کمتر بود(p<0.001) . تفاوتی در میزان نیتریک اکساید در بین دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری: ویتامینE تاثیری بر میزان نیتریک اکساید ندارد اما موجب کاهش سطح اسید اوریک می گردد. به نظر می‌رسد که ویتامینE از طریق افزایش مصرف اسید اوریک می‌تواند سبب تاخیر شدت شروع بیماری و کاهش شدت بیماری شود.

کلید واژه: مولتیپل اسکلروزیس، آنسفالومیلیت خودایمن تجربی، ویتامینE، نیتریک اکساید، اسید اوریک، موش نژادC57BL/6