بررسی اثر فلواکستین بر روی مسمومیت ناشی از اوابایین در دهیلز مجزای خوکچه هندی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر فلواکستین بر روی مسمومیت ناشی از اوابایین در دهیلز مجزای خوکچه هندی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر فلواکستین بر روی مسمومیت ناشی از اوابایین در دهیلز مجزای خوکچه هندی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر فلواکستین بر روی مسمومیت ناشی از اوابایین در دهیلز مجزای خوکچه هندی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر فلواکستین بر روی مسمومیت ناشی از اوابایین در دهیلز مجزای خوکچه هندی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فیض

تعداد صفحات :۹

سابقه و هدف: فلواکستین یک داروی ضد افسردگی از نوع مهار کننده اختصاصی باز جذب سروتونین می باشد. از آنجایی که فلواکستین می تواند اثر برادی کاردی، ضد آریتمی و پرو آریتمی داشته باشد، این مطالعه به منظور تعیین اثر فلواکستین بر روی آریتمی های ناشی از اوابایین در دهلیز مجزای خوکچه هندی انجام گرفت.مواد و روشها: خوکچه های هندی از هر دو جنس با وزن ۶۰۰-۳۵۰ گرم انتخاب شدند، سپس دهلیز قلب آنها به طور کامل از بطن جدا گردید. ۳۲ دهلیز (۱۶ دهلیز از هر جنس) در چهار گروه: شاهد، فلواکستین، اوابایین و وابایین همراه با فلواکستین قرار گرفت. هر دهلیز ۲۰ دقیقه در محلول کربس تغییر یافته اکسیژنه قرار داده شد، سپس هر کدام از داروها به محیط اضافه و بیست دقیقه بعد تعداد یونهای موجود در بافت دهلیز اندازه گیری شد.یافته ها: فلواکستین (۱۶-۲ میلی گرم/میلی لیتر) باعث افزایش موقتی نیروی انقباضی (حداکثر ۴ دقیقه) شده ولی سرانجام به طور مشخص موجب کاهش نیروی انقباضی و تعداد ضربان های دهلیز مجزا گردید. اوابایین (۱.۲ میکروگرم/میلی لیتر) به تنهایی پس از ۱.۵ دقیقه باعث بروز آریتمی دهلیز گشت و به طور متوسط پس از ۱۶ دقیقه منجر به مسمومیت کامل، آسیستولی، و وقفه دهلیز شد. با تجویز قبلی فلواکستین (۴ میکروگرم/ میلی لیتر) زمان بروز آریتمی به تاخیر افتاده و به ۵ دقیقه افزایش یافت (P<0.05). مدت زنده ماندن دهلیز نیز به بیش از ۴۰ دقیقه رسید (P<0.05). اندازه گیری یونی بافت دهلیز نشان داد که اوابایین به تنهایی نیز به طور معنی داری یون سدیم گردید ولی روی یون پتاسیم و افزایش کلسیم اثر واضحی نشان نداد. فلواکستین به تنهایی را اصلاح و به حد طبیعی باز گرداند.نتیجه گیری و توصیه ها: بدین ترتیب نشان داده شد که اولا فلواکستین دارای یک اثر مستقیم اینو و کرونوی منفی روی دهلیز مجزا می باشد که احتمالا ناشی از مهار کانالهای سدیم و کلسیم است، ثانیا ممکن است از مسمومیت و آریتمی ناشی از اوابایین در دهلیز خوکچه هندی جلوگیری کند که شاید از راه تثبیت غشای سلولی و جلوگیری از تغییرات یونی مربوط به اوابایین در روی دهلیز بوده و یا به عبارت دیگر، یک اثر شبه کینیدین داشته باشد.

کلید واژه: فلواکساتین، دهلیز مجزای خوکچه هندی، کروتوتروپیسم، اینوتروپیسم، مهار کننده اختصاصی، باز جذب سروتونین