تعیین نیازهای آموزشی نوغانداران (بررسی موردی در استان گیلان)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین نیازهای آموزشی نوغانداران (بررسی موردی در استان گیلان) دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین نیازهای آموزشی نوغانداران (بررسی موردی در استان گیلان)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین نیازهای آموزشی نوغانداران (بررسی موردی در استان گیلان)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین نیازهای آموزشی نوغانداران (بررسی موردی در استان گیلان) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش و سازندگی

تعداد صفحات :۱۴

امروزه یکی از مهمترین مشکلات برنامه های آموزشی، عدم رغبت روستاییان به شرکت در فعالیت های آموزشی و ترویجی می باشد که دلیل عدم تمایل روستاییان به شرکت در برنامه ها، در نتیجه عدم تناسب فعالیت ها و دوره های برگزار شده با نیازهای کشاورزان می باشد. زمانی که فعالیت های آموزشی برگزار شده بر اساس نیاز و علایق مخاطبان پی ریزی نشده باشد، علاوه بر هدر رفتن سرمایه، وقت و انرژی کارکنان ترویج، رغبت، تمایل و انگیزه بهره برداران جهت شرکت در فعالیتهای آموزشی و ترویجی را کاهش خواهد داد. هدف این تحقیق بررسی متغیرهایی است که در نیازهای آموزشی نوغانداران تاثیر دارند. این تحقیق به روش توصیفی – همبستگی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق، نوغانداران استان گیلان می باشد. براساس آمار شرکت سهامی پرورش کرم ابریشم ۵۲۰۰۰ نوغاندار در استان گیلان وجود دارد که براساس جدول Krejcie و Morgan (10)، تعداد ۳۸۲ نمونه گرفته شد. در این تحقیق از نمونه برداری ناحیه ای یا خوشه ای استفاده شده است. با استفاده از نرم افزار spss و روش آلفا کرونباخ، اعتبار پرسش نامه محاسبه گردید. اعتبار سوالات پرسش نامه %۸۵ شد. نتایج حاصل نشان می دهد که میانگین سنی و سواد و درآمد افراد مورد مطالعه به ترتیب، ۴۲.۸ سال و ۳.۹۸ (بین ابتدایی و راهنمایی) و ۱۷۱۰۳۸۰۰ ریال می باشد. میانگین تعداد جعبه تخم نوغان پرورشی، ۴.۷۵ جعبه و میانگین میزان درآمد حاصل از نوغانداری ۳۲۰۴۷۰۰ ریال می باشد. میانگین سال های نوغانداری افراد، ۲۱.۹۱ سال می باشد. میانگین میزان ارتباطات و مشارکت افراد مورد مطالعه به ترتیب ۳.۵۱ (بین متوسط و زیاد) و ۴.۱ (بین زیاد و خیلی زیاد) می باشد. فقط ۳۲ درصد افراد مورد مطالعه، دوره آموزشی را که در آن شرکت کرده اند، مفید ارزیابی کرده اند. ۹۰ درصد از نوغانداران مورد مطالعه، خواهان برگزاری کلاس های آموزشی هستند. مناسب ترین زمان برای تشکیل کلاس های آموزش براساس یافته های تحقیق، زمستان می باشد. آموزش عملی، مناسب ترین شیوه آموزشی از نظر افراد مورد مطالعه می باشد و ۵۴ درصد افراد، اطلاعات مورد نیاز خود را از طریق دوستان و سایر نوغانداران بدست می آورند و ۸۹ درصد افراد از توتستانهای سایر نوغانداران بازدید داشته اند. همچنین بین میزان ارتباط با اداره نوغانداری و سایر نوغانداران، میزان مشارکت، کسب اطلاعات علمی از اداره نوغانداری، روش های بدست آوردن اطلاعات، شغل افراد، نوع مالکیت توتستان، بازدید از توتستان های سایر نوغانداران، بدست آوردن اطلاعات علمی از رادیو و تلویزیون و مطالعه مجلات و نشریات با نیازهای آموزشی نوغانداران در زمینه کلی نوغانداری رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین بین سن، سواد، میزان درآمد با نیازهای آموزشی افراد در زمینه کلی نوغانداری رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. ولی بین درآمد بواسطه نوغانداری، تعداد جعبه تخم نوغان پرورشی و سابقه نوغانداری با نیازهای آموزشی افراد در زمینه کلی نوغانداری، رابطه معنی داری مشاهده نگردید. علاوه بر این، براساس نظر پاسخگویان روش آموزش عملی، مناسب ترین شیوه آموزشی از نظر افراد مورد مطالعه می باشد. رگرسیون چند متغیره نیز نشان داد که متغیرهای مالکیت توتستان، مطالعه مجلات و نشریات، بازدید از توتستان های نوغانداران، کسب اطلاعات از اداره نوغانداری و شغل اصلی، %۴۲ از تغییرات نیازهای آموزشی افراد را در زمینه کلی نوغانداری برآورد می نمایند.

کلید واژه: نوغانداران، نیازهای آموزشی، گیلان