بررسی پاسخ ایمنی در برابر لیشمانیا ماژور اتوکلاو شده محصور در لیپوزوم با Tm متفاوت در مدل موشی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی پاسخ ایمنی در برابر لیشمانیا ماژور اتوکلاو شده محصور در لیپوزوم با Tm متفاوت در مدل موشی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی پاسخ ایمنی در برابر لیشمانیا ماژور اتوکلاو شده محصور در لیپوزوم با Tm متفاوت در مدل موشی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی پاسخ ایمنی در برابر لیشمانیا ماژور اتوکلاو شده محصور در لیپوزوم با Tm متفاوت در مدل موشی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی پاسخ ایمنی در برابر لیشمانیا ماژور اتوکلاو شده محصور در لیپوزوم با Tm متفاوت در مدل موشی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم پایه پزشکی ایران

تعداد صفحات :۱۶

هدف: لیشمانیوز یک بیماری انگلی است که عامل آن انواع گونه‌های لیشمانیا می‌باشد. ایمنی محافظتی در برابر لیشمانیوز ایمنی سلولی می‌باشد. نتایج کارآزمایی بالینی واکسنALM (Autoclaved Leishmania major) میزان اثربخشی پائینی را نشان داده است. لیپوزومها وزیکولهای میکروسکوپی هستند که شامل دو لایه‌های فسفولیپیدی و فضای مایی می باشند و به عنوان ایمونوادجوانت مورد استفاده قرار می‌گیرند. هدف از این مطالعه بررسی پاسخ ایمنی ALM محصور شده در لیپوزومهای تشکیل شده از فسفولیپیدهای با درجه حرارت عبور فاز (Tm) متفاوت در موشهایBALB/c می باشد. مواد و روش کار: لیپوزومهای حاوی ALM به وسیله روش دهیدراسیون و هیدراسیون مجدد (Ddehydration rehydration vesicle, DRV) که دارای (DPPC, Tm=41C) Dipalmitoyl phosphatidyl cholin و کلسترول، یا (PC, Tm=-10C) Phosphatidyl cholin و کلسترول به نسبت مولی ۷:۲ بود، ساخته شدند. موشهای BALB/c (ده عدد در هر گروه) به صورت زیر جلدی در سه نوبت به فاصله سه هفته با (۱۸۰ g) DRV-DPPC/Chol-ALM، (۱۸۰g) DRV-PC/Chol-ALM، ALM به تنهایی (۱۸۰ g)، بافر PBS و گروه لیپوزوم خالی ایمونیزه شدند. سه هفته بعد از آخرین تزریق آزمون جلدی ازدیاد حساسیت تاخیری (DTH) با تزریق ۱×۱۰۷ انگل لیشمانیا ماژور منجمد و ذوب شده به کف پای چپ موش و PBS به عنوان کنترل در کف پای راست به صورت زیر جلدی انجام گرفت و میزان تورم حاصل در پای موشها ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت پس از تزریق اندازه‌گیری شد. قبل از تزریق دوم و سوم واکسیناسیون و قبل از تست DTH از موشها خونگیری به عمل آمد و عیار آنتی بادی ضد لیشمانیا (IgG total, IgG2a, IgG1) در نمونه های خونی به وسیله روشELISA تعیین شد. نتایج: لیپوزومها دارای اندازه های مختلفی بین ۵/۰ تا ۳ میکرومتر بودند. میزان محصورسازی آنتی ژن ALM در DRV-DPPC/Chol-ALM و DRV-PC/Chol- ALM به ترتیب ۴۶%و ۴۳% بود. نتایج DTH نشان داد که تورم پا در گروههایی که DRV-DPPC/Chol-ALM و DRV-PC/Chol/ALM گرفته بودند، به طور بارزی بیشتر از سایر گروه ها بود. نتایج ELISA نشان داد که عیار IgG تام در گروه هایی که PBS، لیپوزوم وALM به تنهایی دریافت کرده اند بالا نرفته اما درگروههای DRV-DPPC/CHOL-ALM و DRV-PC/CHOL-ALM میزان عیارIgG تام افزایش یافته بود. عیار IgG1 سرمها در گروه های مختلف تقریبا یکسان بود، در حالی که عیار IgG2a در گروههایی که DRV-DPPC/Chol-ALM گرفته بودند، به طور بارزی بالاتر از گروه DRV-PC/CHOL-ALM و گروههای کنترل بود. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که لیپوزومهای تهیه شده از فسفولیپیدهای با Tm بالا می تواند به عنوان یاور ایمنولوژیک مناسب برای ALM به منظور تحریک پاسخ ایمنی سلولی باشند.

کلید واژه: واکسن، لیپوزوم، ALM، لیشمانیوز، لیشمانیا ماژور