مقاله بررسی تاثیر مواد مشابه غذا بر روی دو نوع کامپوزیت از نظر میزان آزاد شدن منومر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تاثیر مواد مشابه غذا بر روی دو نوع کامپوزیت از نظر میزان آزاد شدن منومر دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تاثیر مواد مشابه غذا بر روی دو نوع کامپوزیت از نظر میزان آزاد شدن منومر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تاثیر مواد مشابه غذا بر روی دو نوع کامپوزیت از نظر میزان آزاد شدن منومر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تاثیر مواد مشابه غذا بر روی دو نوع کامپوزیت از نظر میزان آزاد شدن منومر :

مقاله بررسی تاثیر مواد مشابه غذا بر روی دو نوع کامپوزیت از نظر میزان آزاد شدن منومر که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۸۹ در مجله دندانپزشکی (دانشگاه علوم پزشکی تهران) از صفحه ۶ تا ۱۱ منتشر شده است.
نام: بررسی تاثیر مواد مشابه غذا بر روی دو نوع کامپوزیت از نظر میزان آزاد شدن منومر
این مقاله دارای ۶ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله منومر
مقاله کامپوزیت دندانی
مقاله C ،Bis-GMA ،TEGDMA ،UDMA

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: آزاد شدن اجزاء شیمیایی رزین های کامپوزیتی به محیط دهان می تواند دارای اثرات سو روی سلامت انسان داشته باشد و همچنین دوام کلینیکی ترمیم ها را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از این تحقیق، بررسی اثر مایعات مشابه غذا بر روی میزان آزاد شدن مونومرهای BisGMA،TEGDMA و UDMA از دو نوع رزین کامپوزیتی P60 و Gradia در محیط های اتانول ۲۵% و ۵۰% و ۷۵% و هپتان ۵۰% به مدت ۲۴ ساعت و ۷ روز بود.
روش بررسی: تعداد ۴۰ نمونه از هر کامپوزیت تهیه شد. تعداد ۵ نمونه از هر کامپوزیت در لوله هایی با حجم cc2 محتوی محلول های مورد آزمایش به مدت ۲۴ ساعت و ۷ روز قرار گرفتند. سپس محتویات لوله ها جهت بررسی منومرهای آزادشده به دستگاه GC/MS (Gas Chromatography/Mass Spectroscopy) تزریق شدند. نتایج توسط تست های آماری Three way ANOVA و One way بررسی شدند. P<0.05 سطح معنی داری در نظرگرفته شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که تنها منومر TEGDMA از تمامی نمونه ها آزاد شد .Gradia به صورت معنی داری TEGDMA بیشتری آزاد می کند. غلظت های بالاتر اتانول (۷۵%) موجب آزادسازی بیشتر منومر نسبت به غلظت های پایین تر می شود. از سوی دیگر هپتان نسبت به اتانول به طور کلی موجب آزادسازی کمتر منومر TEGDMA می شود. باافزایش زمان از ۲۴ ساعت تا ۷ روز، میزان منومر بیشتری آزاد می شود.
نتیجه گیری: اتانول بیش از هپتان باعث آزادسازی منومرها می شود، همچنان که غلظت بالاتر اتانول تاثیر بیشتری در رهاسازی منومرها دارد. از سوی دیگر کامپوزیت Gradia بیش از P60 سبب آزادسازی منومرها می شود. افزایش زمان نگهداری منومرها نیز باعث ادامه روند آزادسازی منومرها می گردد.