بررسی رابطه بیان مفرط آنزیم تیمیدیلات سنتاز و جهش P53 با پاسخ درمانی در مبتلایان به سرطان رکتوم پیشرفته تحت شیمی پرتودرمانی نئواجووانت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی رابطه بیان مفرط آنزیم تیمیدیلات سنتاز و جهش P53 با پاسخ درمانی در مبتلایان به سرطان رکتوم پیشرفته تحت شیمی پرتودرمانی نئواجووانت دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی رابطه بیان مفرط آنزیم تیمیدیلات سنتاز و جهش P53 با پاسخ درمانی در مبتلایان به سرطان رکتوم پیشرفته تحت شیمی پرتودرمانی نئواجووانت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی رابطه بیان مفرط آنزیم تیمیدیلات سنتاز و جهش P53 با پاسخ درمانی در مبتلایان به سرطان رکتوم پیشرفته تحت شیمی پرتودرمانی نئواجووانت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی رابطه بیان مفرط آنزیم تیمیدیلات سنتاز و جهش P53 با پاسخ درمانی در مبتلایان به سرطان رکتوم پیشرفته تحت شیمی پرتودرمانی نئواجووانت :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهنده

تعداد صفحات :۶

سابقه و هدف: پژوهش حاضر با توجه به شیوع سرطان رکتوم و عوارض شناخته شده آن و اهمیت اثر عوامل زیستی بر پاسخ درمانی و وجود گزارش هایی مبنی بر نقش بیان مفرط آنزیم تیمیدیلات سنتاز (TS) با پاسخ درمانی در مبتلایان به سرطان رکتوم با گسترش موضعی، در بیمارستان امام حسین تهران در سال های ۸۳-۱۳۸۲ انجام شد.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت هم گروهی بر روی ۹ بیمار با بیان مفرط آنزیم تیمیدیلات سنتاز (مورد) و ۱۱ بیمار با مقادیر طبیعی این آنزیم (شاهد) انجام گرفت. تشخیص سرطان رکتوم بر پایه گزارش آسیب شناسی مسجل شد و کلیه بیماران از نظر مرحله بندی اولیه و نوع درمان مشابه بودند. بیماران به مدت ۵-۶ هفته تحت درمان نئواجوانت شیمی پرتو درمانی قرار گرفتند و پس از گذشت ۸-۶ هفته از خاتمه درمان عمل جراحی رادیکال صورت گرفت. بیان مفرط آنزیم تیمیدیلات سنتازو جهش p53 در نمونه برداری اولیه از طریق آزمون IHC به صورت مثبت یا منفی تعیین شد. سپس ارتباط آن با نتایج پاتولوژیک بعد از عمل و وضعیت اسفنکتر آنال دو گروه بررسی شد و با آزمون دقیق فیشر مورد قضاوت آماری قرار گرفت و RR و AR این روابط تعیین شد.یافته ها: تحقیق بر روی ۹ بیمار گروه مورد و ۱۱ بیمار گروه شاهد انجام گرفت. میزان پاسخ درمانی در افرادی دارای آنزیم طبیعی ۴۴.۴ TS درصد و افراد دارای بیان مفرط این آنزیم ۹.۱ درصد بود (p<0.09).نتیجه گیری: به نظر می رسد که بیان مفرط آنزیم تیمیدلات سنتاز با نتیجه مثبت درمان نئواجووانت در سرطان رکتوم پیشرفته به صورت کاهش مرحله تومور و حفظ اسفنکتر آنال ارتباط دارد. بهتر است ضمن بررسی عامل بیان مفرط آنزیم TS تحقیق روی تعداد نمونه های بیشتر و با طراحی دقیق تری انجام گیرد.

کلید واژه: آنزیم تیمیدیلات سنتاز، رکتوم، شیمی پرتو درمانی نئواجووانت