بررسی فرمولاسیون یک فرآورده جامد خوراکی از انسولین: مطالعات آزادسازی و پایداری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی فرمولاسیون یک فرآورده جامد خوراکی از انسولین: مطالعات آزادسازی و پایداری دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی فرمولاسیون یک فرآورده جامد خوراکی از انسولین: مطالعات آزادسازی و پایداری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی فرمولاسیون یک فرآورده جامد خوراکی از انسولین: مطالعات آزادسازی و پایداری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی فرمولاسیون یک فرآورده جامد خوراکی از انسولین: مطالعات آزادسازی و پایداری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم پایه پزشکی ایران

تعداد صفحات :۹

با توجه به پیشرفتهای وسیع در زمینه استفاده از پروتئینها و پپتیدها در درمان سیستمیک بسیاری از بیماریها، لزوم یافتن راه تجویز مناسب و آسان برای این داروها آشکار می شود. راه خوراکی به دلیل سادگی و سهولت، مقبولترین روش تجویز داروها می باشد. هدف از این تحقیق، تهیه یک فرمولاسیون جامد خوراکی از انسولین بود به طوری که بتواند براحتی قابل تهیه باشد، از آزادسازی انسولین در معده جلوگیری کرده و آن را از محیط اسیدی و آنزیماتیک معده محافظت نماید و در نهایت انسولین را در محل جذب آن یعنی روده آزاد نماید. به این منظور از گرانولهای میکروانکپسوله شده با اودراژیت L 100 به عنوان روکش روده ای (Entric Coated, E.C.) استفاده شد. میکروکپسولهای تهیه شده حاوی سدیم کولات، آپروتینین و کاربومر بودند. تاثیر هر کدام از این عوامل روی آزاد سازی انسولین از میکروکپسولها و مقاومت میکروکپسولها در محیط اسیدی معده به روش in-vitro بررسی شد. با بررسی داده های حاصل از آنالیز نمونه ها به روش رادیو ایمونواسی می توان نتیجه گرفت که اولا روش ارائه شده، برای تهیه سریهای کوچک از فرمولاسیون مناسب بوده و افزودن مواد موثره و سایر مواد کمکی به آن به سهولت امکان پذیر می باشد. ثانیا شرایط به کار رفته در طی فرمولاسیون و نگهداری نمونه ها پایداری انسولین را تامین می کند. روکش اودراژیت به تنهایی قادر است به طور قابل قبولی از آزاد شدن انسولین در محیط مشابه معده جلوگیری نماید. فرمولاسیونهای تهیه شده باعث آزاد سازی کامل انسولین ظرف مدت حداکثر سی دقیقه در محیط بافری (pH=7.4) شدند. همچنین مشخص شد که کاربومر باعث تاخیر در روند آزادسازی انسولین می شود در حالی که آپروتینین و سدیم کولات تاثیری در روند آزادسازی دارو نداشتند. در نهایت فرمولاسیون حاوی آپروتینین، کاربومر و سدیم کولات (ACSF) به عنوان فرمولاسیون مناسب معرفی گردید که قادر است بیش از ۷۵% انسولین را به طور دست نخورده و سالم از معده به روده (جایی که انسولین باید آزاد و جذب شود) منتقل نماید.

کلید واژه: انسولین، راه خوراکی، میکروکپسول، روکش روده ای، اودراژیت