مطالعه پتانسیل رشد و توکسین زایی کلستریدیوم بوتولینوم و اشریشیا کولای متاثر از فرمولاسیونهای مختلف نمک و مواد نگهدارنده مورد پیش بینی در فرآوری خاویار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مطالعه پتانسیل رشد و توکسین زایی کلستریدیوم بوتولینوم و اشریشیا کولای متاثر از فرمولاسیونهای مختلف نمک و مواد نگهدارنده مورد پیش بینی در فرآوری خاویار دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مطالعه پتانسیل رشد و توکسین زایی کلستریدیوم بوتولینوم و اشریشیا کولای متاثر از فرمولاسیونهای مختلف نمک و مواد نگهدارنده مورد پیش بینی در فرآوری خاویار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مطالعه پتانسیل رشد و توکسین زایی کلستریدیوم بوتولینوم و اشریشیا کولای متاثر از فرمولاسیونهای مختلف نمک و مواد نگهدارنده مورد پیش بینی در فرآوری خاویار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مطالعه پتانسیل رشد و توکسین زایی کلستریدیوم بوتولینوم و اشریشیا کولای متاثر از فرمولاسیونهای مختلف نمک و مواد نگهدارنده مورد پیش بینی در فرآوری خاویار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله تحقیقات دامپزشکی (دانشگاه تهران)

تعداد صفحات :۸

تهیه خاویاردان خام در ایران از قدیم از نظر افزودنی به دو صورت (۱ حاوی نمک و بدون نگهدارنده و (۲ حاوی نمک توام با نگهدارنده (اسید بوریک و بوراکس) صورت می گیرد. با توجه به ضعیف بودن خاصیت ضد میکروبی اسید بوریک و بوراکس و غیر مجاز بودن مصرف عمومی آن در اغلب کشورهای غربی و ضرورت پیش بینی یک فرمول مناسب، نگهدارنده برای خاویار، در این مطالعه ۱۶ فرمولاسیون مختلف از نظر غلظتهای مختلف نمک ۴.۵)، ۵ و ۵.۵ درصد( و مواد نگهدارنده شامل (۱ مخلوطی از ۰.۳ درصد اسید بوریک و ۰.۴ درصد بوراکس، (۲ مخلوطی از ۲۶ درصد رسوبات پتاسیم و ۸۰ppm نیتریت سدیم، (۳ متیل پارابن با غلظت ۰.۱ درصد و (۴ متیل پارابن با غلظت ۰.۲ درصد جهت مطالعه رشد و توکسین زایی دو باکتری مهم کلستریدیوم بوتولینوم تیپ E و اشریشیاکولای تیپ O111 در یک محیط کشت مدل به صورت Inoculation study مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. میزان اینوکولوم اولیه در مورد اسپورهای کلستریدیوم بوتولینوم و سلولهای اشریشیاکولای ضریبی از ۱۰۵ باکتری در هر میلی لیتر BHI انتخاب گردید. ارزیابی رشد در مورد کلستریدیوم بوتولینوم علاوه بر شمارش باکتری با آزمایش توکسین زایی آن نیز همراه بود. نتایج مطالعه نشان داد که رشد و توکسین زایی دو باکتری در BHI مدل کنترل (بدون نمک و نگهدارنده) و در BHI حاوی نمک تنها با غلظتهای ۴.۵ تا ۵.۵ درصد مثبت بود. گرچه فرم ترکیبی نوع ۲ مواد نگهدارنده توام با نمک خاصیت ضد میکروبی بهتر از نوع اول نشان داد ولی در نهایت تاثیر آنها صرفا به صورت باکتریواستاتیک (جلوگیری از رشد جمعیت باکتری اینوکوله شده ولی بقا یافته) نمایان گردید. در حالی که استفاده از متیل پارابن با غلظت ۰.۱ تا ۰.۲ درصد )نوع ترکیبی ۳ و (۴ علاوه بر توقف رشد دو باکتری به صورت باکتریوسید قوی (انهدام تماس جمعیت میکروبی اینوکوله شده نمایان گردید. با افزایش غلظت نمک از ۴.۵ به ۵.۵ درصد اثر ضد میکروبی نگهدارنده به طور ملایمی افزایش پیدا نمود. ضعیف ترین اثر ضدمیکروبی مربوط به ترکیب اسید بوریک و بوراکس توام با نمک ۴.۵ تا ۵.۵ درصد و قویترین آن مربوط به ترکیب متیل پارابن ۰.۱) تا ۰.۲ درصد( توام با نمک ۴.۵ تا ۵.۵ درصد بود. لذا متیل پارابن که یک نگهدارنده مجاز و از گروه Generally Recognized As Safe) GRAS بوده و برخلاف بسیاری از نگهدارنده های دیگر در pH نزدیک خنثی )مانند pH خاویار( نیز اثر ضدمیکروبی قوی نشان می دهد، برای آزمایش در خاویار (مطالعه بعدی) انتخاب گردید.

کلید واژه: مواد نگهدارنده، کلستریدیوم بوتولینوم، اشریشیاکولای، رشد میکروب