دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور بررسی مقایسه ای تغییرات همودینامیک حین عمل بیماران دریافت کننده تزریق خون اتولوگ با تزریق خون همولوگ در اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی زیر بیهوشی عمومی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
بررسی مقایسه ای تغییرات همودینامیک حین عمل بیماران دریافت کننده تزریق خون اتولوگ با تزریق خون همولوگ در اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی زیر بیهوشی عمومی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد بررسی مقایسه ای تغییرات همودینامیک حین عمل بیماران دریافت کننده تزریق خون اتولوگ با تزریق خون همولوگ در اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی زیر بیهوشی عمومی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مقایسه ای تغییرات همودینامیک حین عمل بیماران دریافت کننده تزریق خون اتولوگ با تزریق خون همولوگ در اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی زیر بیهوشی عمومی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن بررسی مقایسه ای تغییرات همودینامیک حین عمل بیماران دریافت کننده تزریق خون اتولوگ با تزریق خون همولوگ در اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی زیر بیهوشی عمومی :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)
تعداد صفحات :۸
زمینه و هدف: تامین منابع خونی سالم و کافی که بتواند نیازهای فیزیولوژیک افراد در حین عمل را فراهم کند، مشکلی جدی و قدیمی می‌باشد. یک متخصص بیهوشی باید دانش کافی پیرامون اندیکاسیون‌ها و عوارض انتقال خون داشته باشد. روش به کار گرفته شده در این مقاله نورموولمیک همودیلوشن حاد است که روشی توصیه شده و مورد تأیید می‌باشد و احتمالا بسیاری از عوارض تزریق خون همولوگ با آن قابل پیشگیری است(نظیر واکنش‌های آلرژیک، انتقال عفونت‌ها، …). هدف از این مطالعه تعیین اثرات و عوارض و مزایای احتمالی آن نسبت به تزریق خون همولوگ می باشد. روش بررسی: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، بیماران ASA(American Society of Anesthesiology) یک و دو که تحت عمل جراحی هیپ و فمور به صورت الکتیو قرار می‌گرفتند در دو گروه ۳۰ نفره بررسی شدند(در جمع ۶۰ نفر). روش القا بیهوشی، نگهدارنده آن، فرد اینتوبه کننده، نوع محلول‌های مصرفی در دو گروه، مشابه بود. کیسه‌های خون پس از القاء بیهوشی توسط مسیر شریانی(Arterial line) به دست آمد. در مطالعه صورت گرفته تعداد ضربان قلب، متوسط فشار خون شریانی، میزان اشباع خون شریانی، میزان دی‌اکسید کربن جریان بازدمی، برون ده قلبی قبل از القاء بیهوشی، یک و دو ساعت بعد از شروع عمل و در انتهای عمل سنجیده شد و در دو گروه مقایسه گردید. حجم خون‌ریزی در پایان عمل در دو گروه مقایسه شد. تعداد کیسه خون‌های مصرفی نیز ثبت گردید. یافته‌ها: تعداد ضربان قلب دو ساعت بعد، با یکدیگر اختلاف آماری معنی‌داری داشت(۰۰۱/۰=P). همچنین در پایان عمل هم به طور معنی‌داری در گروه اتولوگ بالاتر بود(۰۰۱/۰=P). متوسط فشار خون شریانی دو ساعت بعد و در پایان عمل در گروه اتولوگ به طور معنی‌داری بالاتر بود(۰۰۵/۰ & 02/0=p) میزان دی‌اکسید کربن جریان بازدمی یک ساعت، دو ساعت و در پایان عمل به طور معنی‌داری در گروه اتولوگ پایین‌تر از گروه همولوگ بود(۰۰/۰، ۰۴/۰، ۰۵/۰=p). حجم خون‌ریزی در پایان عمل به طور معنی‌داری در گروه اتولوگ پائین‌تر بود(۰۰/۰=p). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصله، به نظر می‌رسد تعداد ضربان قلب در گروه اتولوگ پس از اخذ کیسه‌های خون بالاتر از گروه همولوگ که این استرس را نداشته‌اند بوده است ولی علی‌رغم این مسئله تغییر قابل ملاحظه و افزایشی در برون ده قلب(بر خلاف انتظار) اتفاق نیفتاده است و دو گروه تقریبا میزان برون ده قلبی مشابهی داشته‌اند. هم چنین متوسط فشار خون شریانی و دی‌اکسید کربن جریان بازدمی در دو گروه متفاوت و در گروه اتولوگ رضایت‌بخش‌تر بود. حجم خون‌ریزی هم در گروه اتولوگ به وضوح کمتر از گروه همولوگ بوده است. پس به نظر می‌رسد کنترل همودینامیک با روش اتولوگ مناسب‌تر و بهتر از همولوگ باشد.
کلید واژه: تزریق خون اتولوگ، تزریق خون همولوگ ، تغییرات همودینامیک، نورموولمیک همودیلوشن حاد، مسیر شریانی
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
