بررسی اثر چند عامل مختلف بر قدرت چسبندگی پلیمرهای مخاط چسب در شرایط IN VITRO

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر چند عامل مختلف بر قدرت چسبندگی پلیمرهای مخاط چسب در شرایط IN VITRO دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر چند عامل مختلف بر قدرت چسبندگی پلیمرهای مخاط چسب در شرایط IN VITRO  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر چند عامل مختلف بر قدرت چسبندگی پلیمرهای مخاط چسب در شرایط IN VITRO،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر چند عامل مختلف بر قدرت چسبندگی پلیمرهای مخاط چسب در شرایط IN VITRO :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۱۴

سیستم های دارورسانی مخاط چسب از جمله سیستم های نوین داروسازی می باشند که به علت توانایی چسبیدن و باقی ماندن بر سطوح مخاطی و آزاد سازی آهسته و پیوسته داروی موجود در خود، در سال های اخیر مورد توجه خاصی قرار گرفته اند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر چهار عامل مختلف مهم بر قدرت مخاط چسبی چند پلیمر مخاط چسب بود. در میان پلیمرهای بررسی شده، در کنار دو پلیمر شناخته شده کربوپل ۹۳۴P (C 934) و سدیم کربوکسی متیل سلولز (CMC) که از قدرت مخاط چسبی بالایی برخوردار می باشند، کارآیی چند پلیمر دیگر نیز مورد بررسی قرار گرفتند. بدین منظور اقدام به ساخت دیسک های پلیمری شد و قدرت مخاط چسبی دیسک های تهیه شده به غشا مخاطی روده موش (rat)، به عنوان غشا مدل، با استفاده از دستگاه ویژه تعیین قدرت مخاط چسبی که در دانشکده طراحی شده بود، تعیین گردید. در کنار C 934 و CMC، دیسک های پلیمری حاوی پلی اتیلن اکساید (PEO)، کارایا (Kar)، کاراگینان (Carr) و آلژینات سدیم (Na alg) نیز تهیه و مورد بررسی قرار گرفتند. قدرت مخاط چسبی دیسک های پلیمری تهیه شده در حضور و در غیاب بافر فسفات PH=6.0، در دمای ۳۷c° و در pH های مختلف از ۸.۰-۲.۲ و در شرایط هیدراته نمودن دیسک های پلیمری به مدت ۲ و ۵ دقیقه در بافر فسفات با PH=6.0، قبل از قرار دادن آنها در تماس با مخاط موکوسی مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین تاثیر اوره (به عنوان عامل مخرب پیوندهای هیدروژنی) بر قدرت مخاط چسبی دیسک های حاوی C 934 و PEO مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان دادند که در میان پلیمرهای بررسی شده، PEO وCarr نیز همانند C 934 و CMC از قدرت مخاط چسبی مطلوبی برخوردار می باشند و می توانند جهت تهیه سیستم های دارورسانی مخاط چسب استفاده شوند. همچنین مشخص شد که میزان هیدراسیون دیسک های پلیمری تاثیر مهمی بر قدرت مخاط چسبی آنها می گذارد و در صورت عدم هیدراته شدن مناسب و یا هیدراسیون بیش از حد، قدرت مخاط چسبی پلیمر شدیدا کاهش خواهد یافت. pH محیط نیز تاثیر مهمی بر قدرت مخاط چسبی دیسک ها دارد و بنابراین باید در طراحی یک سیستم مخاط چسب از پلیمری استفاده نمود که در ناحیه خاصی از بدن که می بایستی بچسبد، از قدرت مخاط چسبی بالایی برخوردار باشد. به علاوه مشخص شد که تشکیل پیوندهای هیدروژنی ما بین پلیمر مخاط چسب و مخاط موکوسی در ایجاد یک پیوند مخاط چسب مستحکم نقش بسیار مهمی را بازی می کند.

کلید واژه: قدرت مخاط چسبی، کربوپل ۹۳۴P، سدیم کربوکسی متیل سلولز، پلی اتیلن اکساید، کاراگینان، آلژینات سدیم، کارایا