مقایسه تطبیقی قلمرو بیابانهای استان تهران از دیدگاههای مختلف

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تطبیقی قلمرو بیابانهای استان تهران از دیدگاههای مختلف دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تطبیقی قلمرو بیابانهای استان تهران از دیدگاههای مختلف  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تطبیقی قلمرو بیابانهای استان تهران از دیدگاههای مختلف،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تطبیقی قلمرو بیابانهای استان تهران از دیدگاههای مختلف :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تحقیقات مرتع و بیابان ایران

تعداد صفحات :۲۵

در این مقاله مناطق بیابانی از دیدگاههای اقلیم، خاک، ژئومورفولوژی، زمین شناسی و پوشش گیاهی مورد مطالعه و تفکیک قرار گرفته است. بدین منظور پس از تهیه لایه های اطلاعاتی مربوط به معیارهای سنجش مناطق بیابانی، شاخصهای مربوط به هر عامل در منطقه مورد مطالعه تعیین گردید. به طوریکه در عامل اقلیم، میزان بارندگی، ضریب تغییرپذیری بارندگی، ضریب بی نظمی بارش، شدت میانگین باران روزانه، دامنه مطلق و میانگین دماهای ماهانه و سالانه، میزان تبخیر و نسبت بارش سالانه به تبخیر سالانه و برای عامل پوشش گیاهی؛ گونه های شورپسند، ماسه دوست، تنوع کم گیاهان و … مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. این شاخصها برای هر یک از عوامل مورد بررسی به شرح روش تحقیق تعیین شد. تهیه نقشه های رقومی در محیط GIS برای هر یک از عوامل یاد شده نشان داد که سطوح بیابانی استان از ۷.۷ درصد برای عامل زمین شناختی تا ۲۳.۶ درصد برای عامل خاک تغییر میکند. در این میان سهم بیابانهای استان از دیدگاه اقلیم، پوشش گیاهی و ژئومرفولوژی به ترتیب ۱۵، ۹.۳ و ۱۶.۱ درصد است. تلفیق دو به دو و بعد تلفیق تمامی لایه های اطلاعاتی نشان داد که اولا در شناسایی و معرفی محدوده های بیابانی توسط عوامل فوق اختلاف سطح وجود دارد یعنی مجموعه سطوحی را که یکی از عوامل بیابان میداند از نظر یک یا چند عامل دیگر بیابان تلقی نمی شود، به سخن دیگر محدودهای را که هر ۵ عامل به طور مشترک بیابانی میشناسند تنها یک درصد از سطح استان را شامل میشود. دوم آنکه ۷/۵۱ درصد از کل مناطق بیابانی فقط از منظر یک عامل بیابان شناخته می شوند (در این سطح عوامل با یکدیگر اشتراک ندارند). بنابراین برای تفکیک مرز مناطق بیابانی تنها استفاده مجرد از عواملی چون اقلیم، خاک، پوشش گیاهی و … نمی تواند کل محدوده های مورد نظر را مشخص سازد. چنین است که در برنامه ریزی های جامع می بایست از اجتماع کلیه عوامل محیطی یاد شده استفاده کرد و در این میان محدوده هایی که از نظر عوامل بیشتری بیابانی محسوب شده اند، از درجه سختی و یا مشکلات افزونتری در زمینه های زیست محیطی برخوردارند.

کلید واژه: بیابان، اقلیم، زمین شناسی، ژئومورفولوژی، پوشش گیاهی، خاک