بررسی تاثیر طول مدت تزریق هپارین زیر جلدی بر وسعت کبودی محل تزریق بیماران بستری در بیمارستان های قلب حضرت فاطمه (س) و شهید بهشتی شیراز در سال ۱۳۸۱

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر طول مدت تزریق هپارین زیر جلدی بر وسعت کبودی محل تزریق بیماران بستری در بیمارستان های قلب حضرت فاطمه (س) و شهید بهشتی شیراز در سال ۱۳۸۱ دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر طول مدت تزریق هپارین زیر جلدی بر وسعت کبودی محل تزریق بیماران بستری در بیمارستان های قلب حضرت فاطمه (س) و شهید بهشتی شیراز در سال ۱۳۸۱  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر طول مدت تزریق هپارین زیر جلدی بر وسعت کبودی محل تزریق بیماران بستری در بیمارستان های قلب حضرت فاطمه (س) و شهید بهشتی شیراز در سال ۱۳۸۱،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر طول مدت تزریق هپارین زیر جلدی بر وسعت کبودی محل تزریق بیماران بستری در بیمارستان های قلب حضرت فاطمه (س) و شهید بهشتی شیراز در سال ۱۳۸۱ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد

تعداد صفحات :۱۲

هپارین تنها ماده ضد انعقاد سریع الاثری است که به صورت تزریقی تجویز می شود. این دارو به طور وسیعی به دلیل اثرات مثبت در امر درمان استفاده می شود. کبودی، نتیجه ناخوشایند و نامطلوب ناشی از تزریق هپارین زیر جلدی است که به طور شایع دیده می شود و باعث عدم آسایش جسمی و روحی بیمار شده و محل های ممکن برای تزریقات بعدی را محدود می سازد. بنابراین مهم است پرستاران از روش تزریقی استفاده کنند که شیوع نتایج نامطلوب را به حداقل برسانند. این مطالعه پژوهشی نیمه تجربی است که با هدف بررسی تاثیر طول مدت تزریق هپارین زیرجلدی به مدت ۱۰ ثانیه و ۳۰ ثانیه بر وسعت کبودی محل تزریق بیماران بستری در بخش های منتخب بیمارستان های قلب حضرت فاطمه (س) و شهید بهشتی شیراز در ۱۳۸۱ صورت گرفت.
روش بررسی: حجم نمونه پژوهش بر اساس مطالعه مقدماتی ۱۶۷ نفر برآورد گردید که به صورت متوالی مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت گردآوری داده ها از چک لیست پژوهشگر ساخته که از دو بخش ویژگی های فردی و بخش مربوط به ثبت میزان کبودی تشکیل شده بود استفاده گردید. میزان کبودی بر حسب میلی متر مربع ۴۸ و ۶۰ ساعت پس از تزریق اندازه گیری و ثبت گردید. در این پژوهش داده ها با استفاده از شاخص های مرکزی پراکندگی و آزمون پارامتریک (t زوج) و ناپارامتریک (مان ویتنی یو و کروسکال والیس) تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: روش تزریق با طول مدت ۳۰ ثانیه به طور معنی داری وسعت کبودی محل تزریق را کاهش داد (P<0.0001) به طوری که میانگین وسعت کبودی در روش تزریق با طول مدت ۱۰ ثانیه در ۴۸ و ۶۰ ساعت پس از تزریق (به ترتیب ۸۲.۸۵±۲۱۴.۳ و ۷۷.۹۶±۲۰۶) بیشتر از میانگین وسعت کبودی در روش تزریق با طول مدت ۳۰ ثانیه در ساعات فوق (به ترتیب ۴۰.۵۳±۱۴۸.۱۱ و ۴۴.۴۱±۱۷۵.۵۱) بود. مردان و زنان از نظر میزان کبودی اختلاف معنی داری داشتند (P<0.0001) به طوری که میانگین وسعت کبودی زنان در روش تزریق به مدت ۱۰ ثانیه و ۳۰ ثانیه در ۴۸ و ۶۰ ساعت پس از تزریق بیشتر از مردان بود.
نتیجه گیری: طبق نتایج تحقیق، تزریق هپارین زیرجلدی با مدت زمان طولانی تر، کبودی محل تزریق را خصوصا در زنان کاهش داده است.

کلید واژه: روش های تزریق هپارین زیرجلدی، طول مدت تزریق، کبودی، وسعت کبودی