نقش استنت گذاری تراشه در درمان جایگزین تنگی های تراشه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نقش استنت گذاری تراشه در درمان جایگزین تنگی های تراشه دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نقش استنت گذاری تراشه در درمان جایگزین تنگی های تراشه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نقش استنت گذاری تراشه در درمان جایگزین تنگی های تراشه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نقش استنت گذاری تراشه در درمان جایگزین تنگی های تراشه :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله گوش، گلو، بینی و حنجره ایران

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: تنگی های تراشه به علت تروما، عفونت های تراشه، تومورهای بدخیم تراشه و بعد از لوله گذاری طولانی مدت (postintubation) یا تراکئوستومی طولانی مدت دیده می شود. به عقیده بسیاری از محققین رزکسیون و ترمیم مجدد تراشه به عنوان بهترین درمان تنگی های تراشه در اکثر مواقع محسوب می شود و بهترین نتایج هنگامی حاصل می شود، که این امر توسط جراح کار آزموده و با تجربه صورت گیرد. اما عارضه مهم جراحی تراشه، تنگی تراشه بعد از عمل می باشد که منجر به محدودیت هایی در جراحی مجدد می گردد. جایگاه استنت گذاری در درمان تنگی های تراشه به عنوان درمان جایگزین در بیمارانی که شرایط عمل جراحی بزرگ را ندارند و درمان اولیه در بیمارانی که دچار بدخیمی تراشه بوده و به علت درگیری المان های اطراف یا متاستاز دوردست غیر قابل عمل هستند، انتخاب می شود. هدف از این مطالعه بررسی نتایج استنت گذاری تراشه در بیمارستان ولی عصر (عج) تهران در فاصله مهر ماه ۱۳۸۱ تا مردادماه سال ۱۳۸۳ می باشد.
روش کار: این مطالعه که به صورت آینده نگر بوده به بررسی نتایج استنت گذاری تراشه در بیمارانی که دارای تنگی تومورال غیر قابل عمل، یا دچار تنگی غیر تومورال (بعد از انتوباسیون طولانی) و یا به علت عارضه جراحی یا عدم تحمل جراحی بزرگ بوده اند، پرداخته است. استنت گذاری توسط برونکوسکوپی رژید و با استفاده از استنت سیلیکون (Polyflex with introducer system) صورت پذیرفته است.
نتایج: ۱۲ بیمار استنت گذاری شده (۱۰ بیمار به علت ضایعات خوش خیم و ۲ بیمار در زمینه بدخیمی) حداقل ۶ ماه و حداکثر یکسال پیگیری شدند. متوسط سن بیماران ۳۰ سال (حداقل ۱۳ و حداکثر ۵۳ سال) بوده است. ۹ بیمار دچار تنگی بعد از لوله گذاری طولانی به علل مختلف بوده (۷۵.۴%) و یک مورد (۸.۴%) تنگی به علت استنشاق گاز شیمیایی و ۲ مورد (۱۶.۶%) به علت تومور تیروئید مهاجم به تراشه و تومور آدنوکیستیک تراشه بوده است. طول تنگی بین دو تا پنج سانتیمتر بوده است. ۴ مورد تنگی در ۳/۱ فوقانی میانی و ۴ مورد ۳/۱ تحتانی قرار داشت. مهمترین اندیکاسیون گذاشتن استنت سابقه جراحی متعدد تراشه بوده است. شایعترین عارضه استنت گذاری نیز ایجاد نسج جوانه ای (۵۸.۱%) بوده و متوسط زمان باقی ماندن استنت ۲ تا ۶ ماه بوده است. شایعترین علت خروج استنت نیز ایجاد نسج جوانه ای بوده است (۸۵%). ۳۰% بیماران در زمینه بیماری خوش خیم از استنت گذاری نتیجه درمانی گرفتند و ۱۰% به کمک استنت پس از بهبود وضعیت عمومی تحمل جراحی بزرگ را پیدا کردند. در زمینه بدخیمی یک بیمار به کمک استنت از مرگ حتمی نجات پیدا کرده و ۳ ماه زنده ماند و بیمار دیگر نیز فرصت کافی برای انجام رادیوتراپی پیدا کرد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که در استنت گذاری در زمینه بیماری های خوش خیم در اکثریت بیماران ما پس از خارج کردن استنت، بیمار دچار عود علایم شده که نیاز به درمان آلترناتیو دیگری وجود دارد. این مسئله جایگاه استنت را در درمان بیماری های خوش خیم تا حدی زیر سوال می برد و شاید نتوان به استنت به عنوان یک درمان برای ضایعات خوش خیم نگاه کرد اما به نظر می رسد استفاده از استنت در زمینه بیماری های بدخیم، در مواقعی اندیکاسیون دارد که تنها آلترناتیو درمانی باشد و رل آن تایید شده است، و حسن دیگر آن در بدخیمی ها عدم نیاز به خروج آن می باشد.

کلید واژه: استنت گذاری تراشه، تنگی های تراشه، بدخیمی تراشه