تاثیر بهبود وضعیت پریودنتال بر کنترل متابولیک بیماران دیابتی نوع ۲

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر بهبود وضعیت پریودنتال بر کنترل متابولیک بیماران دیابتی نوع ۲ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر بهبود وضعیت پریودنتال بر کنترل متابولیک بیماران دیابتی نوع ۲  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر بهبود وضعیت پریودنتال بر کنترل متابولیک بیماران دیابتی نوع ۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر بهبود وضعیت پریودنتال بر کنترل متابولیک بیماران دیابتی نوع ۲ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : حکیم

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: بیماری پریودنتال یکی از بیماری های التهابی عفونی شایع در بین بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس می باشد. هدف این مطالعه، بررسی اثرات درمانی بیماری پریودنتال بر میزان کنترل متابولیک افراد دیابتی می باشد.روش کار: از مجموعه ۱۵۶ بیمار که دچار بیماری پریودنتال و دیابت تیپ ۲ بودند و در کلینیک دیابت مورد معاینه قرار گرفتند، در نهایت، تحقیق بر روی ۷۱ بیمار انجام شد که بطور تصادفی به یکی از ۴ گروه زیر تقسیم شدند: گروه اول – گروه کنترل که تنها آموزش بهداشت دهان به آنها داده شد. گروه دوم – جرمگیری بالا و زیر لثه ای برای بیماران انجام گردید. گروه سوم – علاوه بر جرمگیری بالا و زیر لثه ای، دهانشویه کلرهگزیدین ۰.۲% بمدت ۲ هفته تجویز شد. گروه چهارم – علاوه بر جرمگیری بالا و زیر لثه ای و دهانشویه کلرهگزیدین ۰.۲% بمدت ۲ هفته، برای ۲ هفته روزی mg100 کپسول دوکسی سیکلین نیز به بیماران داده شد. بررسی ها که شامل pocket probing depth (PPD)، gingival index (GI)، plaque index (P.I)،bleeding ، on probing (BOP) fasting blood sugar (FBS) و HbA1C بودند، که در ابتدای درمان و ۳ ماه بعد اندازه گیری شد.نتایج: بعد از سه ماه پیگیری در گروه کنترل افزایش معنی داری در میزان هموگلوبین گلیلولیزه (HbA1C) مشاهده شد (P<0.001). ولی در گروه ۳ که فقط جرمگیری به همراه دهانشویه انجام شده بود، کاهش معنی دار HbA1C دیده شد (P<0.01). بعد از ۳ ماه در گروه های ۲ و ۳ و ۴ بطور کاملا معنی داری کاهش میزان هموگلوبین گلیلولیزه HbA1C نسبت به گروه کنترل در مقایسه با قبل از درمان دیده شد (P0).نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که درمان های پریودنتال در بهبود کنترل متابولیک بیماران دیابتی اثر مشخصی دارد، لذا در درمان بیماران دیابتی، باید اهمیت درمانهای پریودنتال را نیز در نظر داشت.

کلید واژه: دیابت ملیتوس، درمانهای پریودنتال، کنترل متابولیک، جرمگیری بالا و زیر لثه ای، کلرهگزیدین