نقش گیرنده های آلفا آدرنرژیک مرکزی در بی دردی ناشی از تجویز ایمی پرامین با استفاده از آزمون فرمالین در موش صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نقش گیرنده های آلفا آدرنرژیک مرکزی در بی دردی ناشی از تجویز ایمی پرامین با استفاده از آزمون فرمالین در موش صحرایی دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نقش گیرنده های آلفا آدرنرژیک مرکزی در بی دردی ناشی از تجویز ایمی پرامین با استفاده از آزمون فرمالین در موش صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نقش گیرنده های آلفا آدرنرژیک مرکزی در بی دردی ناشی از تجویز ایمی پرامین با استفاده از آزمون فرمالین در موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نقش گیرنده های آلفا آدرنرژیک مرکزی در بی دردی ناشی از تجویز ایمی پرامین با استفاده از آزمون فرمالین در موش صحرایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فیزیولوژی و فارماکولوژی

تعداد صفحات :۱۸

در این تحقیق اثر داروهای موثر بر گیرنده های آلفا آدرنرژیک بر روی بی دردی ناشی از تجویز محیطی ایمی پرامین، با آزمایش فرمالین در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفته است. تجویز داخل صفاقی (IP) دوزهای مختلف ایمی پرامین (۱۰-۸۰ mg/kg) اثر ضد درد وابسته به دوز را نشان می دهد اما تزریق داخل بطن مغزی (ICV) ایمی پرامین (۱, ۵, ۱۰ g/rat) فاقد اثر است. از طرف دیگر تزریق ICV آگونیست گیرنده آلفا-۲ آدرنرژیک، کلونیدین، با دوزهای (۰.۰۵ -۰.۸ g/rat) نیز موجب بروز بی دردی در هر دو فاز آزمایش فرمالین گردید. به علاوه تجویز ICV کلونیدین منجر به تشدید پاسخ بی دردی ناشی از دوزهای مختلف ایمی پرامین (۱۰, ۲۰, ۴۰ mg/kg) می گردد. تجویز ICV آنتاگونیست گیرنده آلفا -۲ آدرنرژیک، یوهمبین، (۲ g/rat) پاسخ ضد درد دوز کم ایمی پرامین (۱۰ mg/kg IP) به علاوه کلونیدین (۰.۰۵ g/rat, ICV) را کاهش می دهد اما بر بی دردی ناشی از تجویز دوزهای بالاتر ایمی پرامین (۲۰, ۴۰ mg/kg, IP) به تنهایی و یا به علاوه کلونیدین (۰.۰۵ g/rat, ICV) بی تاثیر است. لازم به ذکر است که یوهمبین خود به تنهایی فاقد هر گونه اثری در آزمایش فرمالین می باشد. از طرف دیگر تجویز ICV آگونیست گیرنده آلفا -۱ آدرنرژیک، فنیل افرین (۰.۰۷-۱.۵ g/rat) باعث بروز بی دردی در هر دو فاز آزمایش فرمالین می شود اما اثری بر بی دردی ناشی از دوزهای مختلف ایمی پرامین ندارد. تزریق آنتاگونیست رسپتور آلفا -۱ آدرنرژیک، پرازوسین (۰.۵, ۱, ۲ g/rat) نیز به صورت ICV نه تنها تفاوت معنی داری با گروه کنترل در آزمایش فرمالین ندارد بلکه فاقد هر گونه اثری بر دوزهای مختلف ایمی پرامین می باشد اما تجویز یوهمبین (۲ g/rat, ICV) همراه با پرازوسین (۰.۵ g/rat, ICV) موجب مهار بیشتر اثر دوزهای بالاتر ایمی پرامین (۲۰, ۴۰ mg/kg, IP) به تنهایی و یا به علاوه کلونیدین (۰.۰۵ g/rat, ICV) می گردد. با توجه به یافته های فوق به نظر می رسد که رسپتورهای آلفا آدرنرژیک در بی دردی ناشی از ایمی پرامین دخیل می باشند

کلید واژه: آلفا- آدرنرژیک، ایمی پرامین، آزمایش فرمالین