جداسازی ریمرلاآناتی پستیفر از اردکهای بومی منطقه رشت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 جداسازی ریمرلاآناتی پستیفر از اردکهای بومی منطقه رشت دارای ۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد جداسازی ریمرلاآناتی پستیفر از اردکهای بومی منطقه رشت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی جداسازی ریمرلاآناتی پستیفر از اردکهای بومی منطقه رشت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن جداسازی ریمرلاآناتی پستیفر از اردکهای بومی منطقه رشت :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله تحقیقات دامپزشکی (دانشگاه تهران)

تعداد صفحات :۴

هدف: بررسی وجود ریمرلاآناتی پستیفر (Riemerella anatipastifer) در بین اردکهای بومی منطقه رشت استان گیلان.نمونه ها: تعداد ۱۰۹ قطعه اردک محلی و ۳۳ قطعه مرغ و خروس محلی.روش:‌ نمونه ها از لحاظ کلینیکی و کالبدگشایی بررسی شدند. مواردی که در تشخیص اولیه کلینیکی و کالبدگشایی پاستورلوز تشخیص داده می شدند مورد بررسی باکتریولوژیک قرار می گرفتند. در تمامی موارد پس از کالبدگشایی از ارگانهای کبد، مغز، ریه، کیسه های هوایی، خون قلب و مایع مفصلی به روش آسپتیک نمونه برداری و در محیط مغذی آگار خون دار کشت و به روش متداول باکتریولوژیک جداسازی و بر اساس خصوصیات بیوشیمیایی باکتریهای جداسازی شده تعیین هویت می گردیدند. جدایه های ریمرلاآناتی پستیفر بویژه از گونه های پاستورلا (مولتاسیدا، گالینارم و همولیتیکوم) و همچنین گونه یرسینیا سودو توبرکولوزیس بر اساس خصوصیات بیوشیمیایی Rimler 1998 متمایز گردیدند.نتایج: از ۳۳ قطعه مرغ و خروس محلی ۱۲ مورد (۶۳.۳ درصد) پاستورلامولتاسیدا و از ۱۰۹ قطعه اردک ۴۶ مورد (۴۲.۲ درصد) پاستورلامولتاسیدا و ۱۳ مورد (۱۱.۹ درصد) ریمرلاآناتی پستیفر جدا گردید. از هیچ یک از مرغ و خروسها ریمرلاآناتی پستیفر جدا نشد. نه از مرغ و خروسها و نه هیچ یک از اردکها، دیگر گونه های پاستورلا یعنی پاستورلاگالینارم و پاستورلاهمولیتیکا جدا نگردید. الگوی حساسیت ریمرلا به آنتی بیوتیک ها نشان داد که فلوموکوئین و تریمپتوپریم حساسترین (۹۲.۳ درصد) و اکسی تتراسیکلین (۳۰.۸ درصد) و پنی سیلین (۲۳.۱ درصد) مقاومترین آنتی بیوتیک ها بودند.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داده است که ریمرلاآناتی پستیفر در بین اردکهای محلی منطقه رشت وجود دارد ولی در بین مرغ و خروسهای محلی منطقه احتمالا شایع نیست.

کلید واژه: ‌ریمرلاآناتی پستیفر، اردک، منطقه رشت