مقاله استفاده از سیستم جدید هوشمند استنتاج فازی – عصبی تطابقی (ANFIS) برای پیش بینی قدرت سرطان زایی ویروس پاپیلومای انسانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله استفاده از سیستم جدید هوشمند استنتاج فازی – عصبی تطابقی (ANFIS) برای پیش بینی قدرت سرطان زایی ویروس پاپیلومای انسانی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله استفاده از سیستم جدید هوشمند استنتاج فازی – عصبی تطابقی (ANFIS) برای پیش بینی قدرت سرطان زایی ویروس پاپیلومای انسانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله استفاده از سیستم جدید هوشمند استنتاج فازی – عصبی تطابقی (ANFIS) برای پیش بینی قدرت سرطان زایی ویروس پاپیلومای انسانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله استفاده از سیستم جدید هوشمند استنتاج فازی – عصبی تطابقی (ANFIS) برای پیش بینی قدرت سرطان زایی ویروس پاپیلومای انسانی :

مقاله استفاده از سیستم جدید هوشمند استنتاج فازی – عصبی تطابقی (ANFIS) برای پیش بینی قدرت سرطان زایی ویروس پاپیلومای انسانی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۹ در مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک (ره‌ آورد دانش) از صفحه ۹۵ تا ۱۰۵ منتشر شده است.
نام: استفاده از سیستم جدید هوشمند استنتاج فازی – عصبی تطابقی (ANFIS) برای پیش بینی قدرت سرطان زایی ویروس پاپیلومای انسانی
این مقاله دارای ۱۱ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله پاپیلوما ویروس
مقاله ANFIS؛ پیش بینی
مقاله سرطان زایی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: ویروس های پاپیلوما بر اساس قدرت و پیش آگهی سرطان های ایجاد شده توسط آنها با استفاده از پروتئین های ویروسی E6 وE7 به سه گروه با خطر بالا، پایین و متوسط تقسیم بندی می گردند. امروزه از روش های مختلف مدل سازی در پزشکی بالینی، در تشخیص بیماری ها و بررسی ویژگی های مولکولی آنها استفاده می شود. در میان روش های نوین مدل سازی، سیستم های فازی از جایگاه ویژه ای در زمینه های مختلف علوم برخوردارند. هدف از این مطالعه به کارگیری یک مدل هوشمند ریاضی برای پیش بینی قدرت سرطانزایی ویروس پاپیلومای انسانی بر اساس تعدادی از ویژگی های بیوشیمیایی پروتئین E7 می باشد.
مواد و روش ها: در این تحقیق با استفاده از سیستم استنتاج فازی – عصبی تطابقی(ANFIS) روش جدیدی جهت تخمین میزان سرطان زایی ویروس های پاپیلومای جدا شده از بیماران ارایه شده است. فرآیند توسعه و ارزیابی مدل با استفاده از مجموعه داده های واقعی و معیارهای آماری و گرافیکی مختلفی صورت گرفته است. بدین منظور با تهیه داده های بیوشیمیایی و بیوفیزیکی موردنیاز در مورد ژنE7 از اطلاعات موجود، اقدام به ایجاد مدل مورد نظر شد. در مرحله بعد نتایج حاصل از مدل با داده های واقعی اعتبار یابی شد.
یافته ها: طبق نتایج تحقیق، مدل ایجاد شده قادر به پیش بینی موفقیت آمیز سرطان زایی پاپیلوما ویروس ها است. مقادیر RMSE و R2 مربوط به مدل در مرحله آموزش به ترتیب برابر ۱۸/۱۰۱ و۹۹/۰ و در مرحله ارزیابی ۸/۱۷۳ و ۹۴/۰ به دست آمد.
نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده، استفاده از مدل تطبیقی استنتاج فازی – عصبی، دقت تخمین شدت پدیده سرطان زایی ویروس را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد. روش ارایه شده در این تحقیق رهیافت جدیدی در تخمین سرطان زایی محسوب شده و به خوبی قابلیت اتصال و ترکیب با مدل های بالینی و نیز بهنگام سازی با توجه به شرایط واقعی را دارد.