توانبخشی شنوایی در کودکان کم شنوای شدید تا عمیق زیر ۲ سال پس از ارایه توانبخشی شنوایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 توانبخشی شنوایی در کودکان کم شنوای شدید تا عمیق زیر ۲ سال پس از ارایه توانبخشی شنوایی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد توانبخشی شنوایی در کودکان کم شنوای شدید تا عمیق زیر ۲ سال پس از ارایه توانبخشی شنوایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی توانبخشی شنوایی در کودکان کم شنوای شدید تا عمیق زیر ۲ سال پس از ارایه توانبخشی شنوایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن توانبخشی شنوایی در کودکان کم شنوای شدید تا عمیق زیر ۲ سال پس از ارایه توانبخشی شنوایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله بیماریهای کودکان ایران

تعداد صفحات :۱۰

هدف: توانبخشی ­نوین شنوایی که تسهیل رشد شنوایی ­را بعنوان ابزار اصلی ­رشد گفتار در نظر می­گیرد از دو دهه پیش مورد توجه قرار گرفته است. آموزش ناشنوایان در ایران از ۸۰ سال پیش با آموزش زبان اشاره شروع شد ولی ­توانبخشی شنوایی ­در کشور ما به­صورت پراکنده و غیر سازماندهی ­شده در دهه اخیر رایج شده است. طبیعتا این سئوال مطرح می­شود که آیا کودکان سخت شنوا نیز به رشد ارتباط شفاهی دست خواهند یافت و آیا این رشد ارتباط در همه یکسان است؟ و دیگر این­که آیا رشد ارتباط شفاهی در این کودکان در مقایسه با کودکان شنوای هم سن خود چگونه است؟ هدف این تحقیق پاسخ به این سئوالات بوده است تا بتوان با شناخت بیشتر روند رشد گفتار کودکان سخت شنوا گامی مؤثر در تغییر ساختار توانبخشی شنوایی برداشت.
روش مطالعه: این پژوهش به­صورت مطالعه مداخله­ای آینده­نگر و به روش نیمه تجربی بین سال­های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۳ بر روی ۹ کودک کم­شنوای شدید تا عمیق زیر ۲ سال صورت گرفت. به­دلیل عدم غربالگری شنوایی ­نوزادان­، تعداد کودکان کم­شنوایی­ که زیر سن ۲ سال تشخیص داده شوند بسیار کم و در نتیجه روش نمونه­گیری تصادفی ­امکانپذیر نبود بنابراین این کودکان برای ۵/۲ تا ۳ ­سال مورد توانبخشی ­شنوایی ­قرار گرفتند و رشد شنوایی­، گفتار­، زبان در آنها توسط جمع آوری اطلاعات مندرج در گزارش درمانگر و نیز ضبط فیلم­های ویدئویی هر ۳ تا ۶ ماه و نیز ضبط گفتار کودک هر ۳ ماه یک­بار ارزیابی شد. با مطالعه روی گفتار ضبط شده میانگین طول گفته این کودکان تعیین و سپس با کودکان شنوای هم سن خود مورد مقایسه قرار گرفتند.
یافته­ها: یافته­های این پژوهش نشان داد کودکان کم­شنوای شدید تا عمیق زیر ۲ سال به ارتباط شفاهی دست ­یافتند ولی این رشد در همه یکسان نبود. از ۹ کودک مورد مطالعه ۸ کودک به ارتباط شفاهی قابل قبول دست یافتند و ۱ مورد دیگر در حال حاضر از رشد شنوایی ­نسبتا خوب ولی رشد گفتار نسبتا ضعیف­تری برخوردار است. طول گفته این کودکان برابر ۱۱/۳ در سطح واژه و ۶۶/۳ در سطح تک واژ بود که از نظر واژه تقریبا با کودکان شنوای هم سن خو­­د که ۴ است قابل مقایسه است. در حالی­که در سطح تک واژ میانگین طول گفته کودکان شنوا ۵/۷ بوده و از کودکان سخت شنوا متفاوت است.
نتیجه­گیری: توانبخشی­­شنوایی ­به­موقع موجب رشد ارتباط شفاهی­خواهد شد ولی این رشد تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد که می­توان آنها را به دو دسته عوامل عام و عوامل خاص تقسیم نمود و در طرح. برنامه توانبخشی ­نوین و تغییر ساختار توان بخشی­ شنوایی ­در مراکز مربوطه که هدف کاربردی این پژوهش بوده است لازم است این دو گروه عوامل موثر مورد توجه قرار گیرند.

کلید واژه: آسیب شنوایی، کودکان، غربالگری شنوایی نوزادان، توانبخشی شنوایی، اختلال ارتباطی