بررسی اثر تحریکی استامینوفن روی میزان القای کلوتاتیون (GSH) به وسیله N – استیل سیستیین (NAC) و ۲L – اکسوتیازولیدین – ۴ – کربوکسسیلات (OTC) و نقش حفاظتی آن در سلولهای HF2FF آلوده به خردل در محیط کشت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر تحریکی استامینوفن روی میزان القای کلوتاتیون (GSH) به وسیله N – استیل سیستیین (NAC) و ۲L – اکسوتیازولیدین – ۴ – کربوکسسیلات (OTC) و نقش حفاظتی آن در سلولهای HF2FF آلوده به خردل در محیط کشت دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر تحریکی استامینوفن روی میزان القای کلوتاتیون (GSH) به وسیله N – استیل سیستیین (NAC) و ۲L – اکسوتیازولیدین – ۴ – کربوکسسیلات (OTC) و نقش حفاظتی آن در سلولهای HF2FF آلوده به خردل در محیط کشت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر تحریکی استامینوفن روی میزان القای کلوتاتیون (GSH) به وسیله N – استیل سیستیین (NAC) و ۲L – اکسوتیازولیدین – ۴ – کربوکسسیلات (OTC) و نقش حفاظتی آن در سلولهای HF2FF آلوده به خردل در محیط کشت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر تحریکی استامینوفن روی میزان القای کلوتاتیون (GSH) به وسیله N – استیل سیستیین (NAC) و ۲L – اکسوتیازولیدین – ۴ – کربوکسسیلات (OTC) و نقش حفاظتی آن در سلولهای HF2FF آلوده به خردل در محیط کشت :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی کوثر

تعداد صفحات :۱۰

هدف: اثر ان- استیل سیستیئن(NAC) و -L2- اکسوتیازولیدین- ۴- کربوکسیلات(OTC) برمیزان GSH داخل سلولی در رده سلولیHF2FF و تاثیر استرس اکسیداتیو برآن در محیط کشت مورد مطالعه قرار گرفته است. سپس تاثیر حفاظتی GSH سلولی روی عوارض ناشی از آلودگی با خردل در محیط کشت مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: در مطالعه حاضر، غلظتهای مختلف NAC وOTC در حضور و عدم حضور استامینوفن بعنوان محرک افزوده و تاثیر آن را برمیزان القا GSH و آنزیمهای مربوطه -GCS وGSSGR در هموژن سلولهای القا شده و نرمال مورد بررسی قرار گرفت. پس از تایید القا گلوتاتیون در سلول، سلولهای القاشده و سلولهای نرمال رادرمحیط کشت درمعرض غلظت ۱۸۰ میکرومولار سولفورموستارد قرار داده و پس از یک ساعت انکوباسیون، میزان مرگ و میر سلول مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاصل نشان داد که افزایش ۰.۱ mM از NAC به سلولهای HF2FF که با ۲۵ mM استامینوفن به عنوان محرک انکوبه شده بود میزان GSH از۰.۳۳±۰.۱۲ mol/mg protein به ۰.۷۸۴±۰.۱۱ mol/mg protein افزایش می دهد در حالی که میزان فعالیت -GCS از ۱۱.۷±۳.۲۵ nmol NADH/min/mg protein به ۳۹.۸±۰.۰۶ nmol NADPH/min/mg و فعالیت گلوتاتیون ردوکتاز(GSSGR) از ۰.۰۴۶±۰.۰۱ nmoi NADPH/min/mg protein به ۰.۱۲۳±۰.۰۶ nmol NADPH/min/mg protein افزایش می یابد. انکوباسیون این سلولها با ۰.۱ mM NAC و ۱ mM OTC در حضور استامینوفن منجر به افزایش گلوتاتیون تا۰.۹۶۲±۰.۰۷ M/mg protein و فعالیت -GCS به میزان ۱۱۲.۲۸±۱۱.۸۵ nmol NADH/min/mg protein می شود ولی اختلاف معنی داری در میزان فعالیت GSSGR در مقایسه با انکوباسیون سلولها با NAC به تنهایی دیده نمی شود. میزان مرگ و میر سلول های القا شده در مقایسه با سلولهای نرمال با افزایش غلظت ۱۸۰ میکرومولار خردل از ۴۷% به ۷۳% رسید که افزایشی معادل ۱.۵۵ برابر را نشان می دهد و این افزایش معنی دار است (p<0.001).نتیجه گیری: این نتایج بیانگر آن است که NAC و OTC در حضور استامینوفن به عنوان محرک موجب افزایش بیش از سه برابر در میزان GSH شده و می تواند سلول را در مقابل اثرات سمی ناشی از عوامل اکسیداتیو نظیر سولفووموستارد محافظت کند.

کلید واژه: ‌گلوتاتیون، گلوتاتیون ردوکتاز، گاما – گلوتامیل سیستیین سنتتاز، N –استیل سیستئن، ۲- اکسوتیازولیدین – ۴ – کربوکسیلات، رده سلولی HF2FF