مطالعه تجربی و عددی کاهش پسای اصطکاکی با استفاده از بهینه سازی سطح گرمایش در اجسام تقارن محوری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مطالعه تجربی و عددی کاهش پسای اصطکاکی با استفاده از بهینه سازی سطح گرمایش در اجسام تقارن محوری دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مطالعه تجربی و عددی کاهش پسای اصطکاکی با استفاده از بهینه سازی سطح گرمایش در اجسام تقارن محوری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مطالعه تجربی و عددی کاهش پسای اصطکاکی با استفاده از بهینه سازی سطح گرمایش در اجسام تقارن محوری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مطالعه تجربی و عددی کاهش پسای اصطکاکی با استفاده از بهینه سازی سطح گرمایش در اجسام تقارن محوری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مکانیک هوا فضا

تعداد صفحات :۱۶

کاهش پسای اصطکاکی در اجسام تقارن محوری با استفاده از گرمایش سطح در جریان آشفته به صورت تجربی و عددی مورد مطالعه قرار گرفته است. برای آزمایش تونل باد، مدلی تقارن محوری به شکل تقریبی بدنه هواپیما به طول ۰.۵متر و ضریب لاغریL/D=10 ساخته شده که ۴/۱ ابتدایی و انتهایی آن از یک منحنی بیضی شکل و مابقی از سطح صاف تشکیل شده است. ضمنا، ازمعادلات ناویر- استوکس تقارن محور با تقریب لایه نازک و مدل آشفتگی بالدوین- لوماکس برای شبیه سازی عددی استفاده شده است. به منظور تعیین سطح بهینه گرمایش، بخش میانی و صاف مدل به پنج قسمت مساوی تقسیم شده و اثر تغییر دما در سطوح مختلف و همچنین، تغییر تعداد سطوح گرم شونده، بررسی شده است. درحالتی که سطح نزدیکتر به دماغه تا دمای ۱۰۰ درجه سانتی گراد گرم شود، نیروی پسای حاصل از آزمایش تجربی و شبیه سازی عددی به ترتیب ۲۴.۴ و ۲۳.۸ درصد کاهش می یابد. نزدیکی این دو مقدار نشان دهنده تطبیق نتایج حل عددی برنتایج آزمایش تجربی است. بنابراین، هرچه گرمایش به صورت متمرکز تر انجام پذیرد، میزان کاهش پسا بیشتر خواهد بود.

کلید واژه: کاهش پسا، پسای اصطکاکی، تقارن محوری، آزمایش تونل باد، معادلات ناویر استوکس لایه نازک