میزان پارازیتیسم لاروهای سرخرطومی برگ یونجه (Hypera postica (Gyllenhal توسط پارازیتوئیدهای لارو در کرج

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 میزان پارازیتیسم لاروهای سرخرطومی برگ یونجه (Hypera postica (Gyllenhal توسط پارازیتوئیدهای لارو در کرج دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد میزان پارازیتیسم لاروهای سرخرطومی برگ یونجه (Hypera postica (Gyllenhal توسط پارازیتوئیدهای لارو در کرج  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی میزان پارازیتیسم لاروهای سرخرطومی برگ یونجه (Hypera postica (Gyllenhal توسط پارازیتوئیدهای لارو در کرج،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن میزان پارازیتیسم لاروهای سرخرطومی برگ یونجه (Hypera postica (Gyllenhal توسط پارازیتوئیدهای لارو در کرج :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : آفات و بیماریهای گیاهی

تعداد صفحات :۱۸

به منظور ارزیابی میزان پارازیتیسم لاروهای سرخرطومی برگ یونجه Hypera postica (Gyllenhal) توسط زنبورهای پارازیتوئید، بررسی هایی طی سال های ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۱ در مزرعه آزمایشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران (کرج) انجام شد. لاروهای سرخرطومی از اواسط فروردین ماه تا اوایل پاییز به کمک تور حشره گیری از سطح مزرعه یونجه جمع آوری شدند و با نگهداری لاروها در اطاق پرورش تا زمان ظهور پارازیتوئیدها، میزان پارازیتیسم به تفکیک گونه مشخص گردید. برای تفکیک گونه های زنبور از ویژگی های شکل شناسی حشرات کامل و در مورد گونه های Bathyplectes از ویژگی های پیله های پارازیتوئید استفاده شد. نتایج نشان داد که زنبور Bathyplectes curculionis (Thomson) در مقایسه با سایر گونه های مورد بررسی، بیشترین نقش را در مهار افت ایفا نموده است. توانایی ایجاد دو نسل در سال و بالا بودن میزان فعالیت ان به طوری که در اوج پارازیتیسم توانست تا ۳۶.۳ درصد و به طور میانگین حدود ۲۰ درصد از جمعیت میزبان را پارازیته نماید از امتیازات ویژه این گونه به شمار می رود. گونه Bathyplectes anurus (Thomson) که در این بررسی حداکثر توانست ۲۵ درصد جمعیت میزبان را از بین ببرد، به دلیل یک نسلی بودن و میانگین کمتر پارازیتیسم (حدود ۱۰ درصد) در درجه بعدی اهمیت قرار داشت، هر چند فعالیت این گونه نیز با اوج فعالیت سرخرطومی مصادف بود. گونه Oomyzus (=Tetrastichus) incertus (Ratzeburg) با انکه در اوج فعالیت توانست تا ۳۰ درصد از جمعیت میزبان خود را پارازیته نماید ولی پایین بودن میانگین پارازیتیسم در دوره بررسی (کمتر از ۱۵ درصد) و همزمان نبودن دوره فعالیت با اوج جمعیت میزبان، نشان دهنده کارایی پایین این گونه بود. با این وجود چند نسلی بودن، می تواند از امتیازات این گونه محسوب گردد.

کلید واژه: سرخرطومی برگ یونجه، پارازیتوئیدهای لارو، پارازیتیسم