بررسی اثر هیدروکوتیزون وریدی در کاهش سردرد پس از بی حسی نخاعی: کارآزمایی بالینی تصادفی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر هیدروکوتیزون وریدی در کاهش سردرد پس از بی حسی نخاعی: کارآزمایی بالینی تصادفی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر هیدروکوتیزون وریدی در کاهش سردرد پس از بی حسی نخاعی: کارآزمایی بالینی تصادفی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر هیدروکوتیزون وریدی در کاهش سردرد پس از بی حسی نخاعی: کارآزمایی بالینی تصادفی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر هیدروکوتیزون وریدی در کاهش سردرد پس از بی حسی نخاعی: کارآزمایی بالینی تصادفی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله انجمن آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه

تعداد صفحات :۱۰

سابقه و هدف: سردرد پس از بی حسی نخاعی عارضه ای ناتوان کننده و ناشی از پارگی دورا و نشت CSF است که به درجات مختلف در بیمارانی که به این روش بی حسی دریافت می کنند رخ می دهد. درمان های علامتی و مرسوم عبارتند از استراحت مطلق، مایع درمانی و تجویز مسکن، در حالی که تنها درمان قطعی اما تهاجمی این عارضه استفاده از پچ خونی اپیدورال است. این مطالعه در قالب یک کارآزمایی بالینی تصادفی، به بررسی نقش هیدروکوتیزون وریدی در تخفیف سردرد پس از بی حسی نخاعی برای اعمال جراحی سزارین می پردازد. مواد و روش ها: ۶۰ بیمار که پس از بی حسی نخاعی و عمل جراحی سزارین دچار سردرد وضعیتی شده بودند و علل دیگر سردرد از جمله میگرن، مننژیت، حوادث عروقی مغز و پره اکلامپسی در آنها کنار گذاشته شده بود، به مطالعه وارد شدند. پس از اخذ رضایت نامه و تقسیم تصادفی بیماران، ۳۰ نفر تحت درمان مرسوم شامل استراحت مطلق، مایع درمانی، استامینوفن کدئین و پتیدین قرار گرفتند و برای سایر بیماران (۳۰ نفر) علاوه بر درمان مرسوم، هیدروکورتیزون وریدی (۲۰۰ میلی گرم ابتدا و سپس ۱۰۰ میلی گرم هر ۸ ساعت تا ۲ روز) تجویز گردید. میانگین شدت سردرد در ساعت ۶، ۲۴ و ۴۸ پس از شروع درمان با مقیاس کمی سنجش بصری درد (VAS) ارزیابی شد.یافته ها: کلیه بیماران قبل از شروع درمان از سردرد شدیدی با میانگین شدت سردرد ۹.۷۷ شکایت داشتند. میانگین شدت سردرد در ساعت ۶ پس از شروع درمان، در گروه تحت درمان مرسوم ۶.۶۳ (±۱.۳۵) و در گروهی که هیدروکورتیزون نیز دریافت کردند (±۱.۰۷) ۲.۷۷ بود (p<0.001). در ساعت ۲۴ میانگین شدت سردرد در دو گروه به ترتیب ۳.۸۷ (±۱.۶۳) و ۰.۷۳ (±۰.۷۴) به دست آمد (p<0.001). در ساعت ۴۸ میانگین شدت سردرد در دو گروه به ترتیب (±۰.۹۳) ۱.۸۷ و (±۰.۶۱) ۰.۶۳ به دست آمد (p=0.001). با تلفیق نتایج حاصل از ارزیابی ساعت ۶، ۲۴ و ۴۸ میانگین شدت سردرد در گروه درمان مرسوم (±۱.۳۰) ۴.۱۲ و درگروه دریافت کننده هیدروکورتیزون ۱.۳۰ (±۰.۸۰) با p<0.001 محاسبه گردید.نتیجه گیری: این مطالعه می تواند نشانگر کارآیی احتمالی هیدروکورتیزون وریدی در تخفیف سردرد پس از بی حسی نخاعی باشد. مکانیسم عمل هیدروکورتیزون در کاهش سردرد نخاعی تا کنون ناشناخته باقی مانده است. از آن جا که تعداد مطالعاتی که در مورد تاثیر کورتیکواستروئید در تخفیف و یا درمان سردرد پس ازبی حسی نخاعی انجام شده معدود است اثبات اثر قطعی آن بر این نوع سردرد نیاز به مطالعات تکمیلی دارد.

کلید واژه: سردرد، بی حسی نخاعی، دورا، کورتیکواستروئید، هیدروکورتیزون