مصرف اختیاری و قابلیت هضم گاودانه و یونجه با روش های حیوان زنده و آزمایشگاهی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مصرف اختیاری و قابلیت هضم گاودانه و یونجه با روش های حیوان زنده و آزمایشگاهی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مصرف اختیاری و قابلیت هضم گاودانه و یونجه با روش های حیوان زنده و آزمایشگاهی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مصرف اختیاری و قابلیت هضم گاودانه و یونجه با روش های حیوان زنده و آزمایشگاهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مصرف اختیاری و قابلیت هضم گاودانه و یونجه با روش های حیوان زنده و آزمایشگاهی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم کشاورزی و منابع طبیعی

تعداد صفحات :۱۳

به منظور تعیین قابلیت هضم گاودانه در خوراک های حاوی مقادیر متفاوت یونجه به روش in vivo و in vitro، آزمایشی با راس گوسفند نژاد قزل نر، بالغ و اخته انجام گردید. در این مطالعه قتبلیت هضم از طریق معادلات تابعیت تعیین شد و ضریب همبستگی بین روش in vivo و in vitro محاسبه گردید. ترکیب شیمیایی یونجه و گاودانه اندازه گیری شد. در روش حیوان زنده ۴ تیمار به ترتیب شامل صفر، ۲۵، ۵۰ و ۷۵ درصد گاودانه به همراه جیره پایه یونجه مورد استفاده قرار گرفت. در روش in vivo، قابلیت هضم کلیه مواد مغذی در جیره به استثنا الیاف خام و دیواره سلولی بدون همی سلولز (ADF) با افزایش نسبت گاودانه در جیره به طور معنی دار افزایش یافت ولی تفاوت معنی داری بین قابلیت هضم پروتئین خام در خوراک های حاوی ۵۰ و ۷۵ درصد گاودانه مشاهده نشد. رابطه بین سطح گاودانه و کل مواد مغذی قابل هضم، خطی و ضریب تبیین آن ۹۸ درصد بود. در روش in vitro نیز قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی و ماده آلی در ماده خشک جیره با افزایش نسبت گاودانه از صفر به ۱۰۰ درصد به طور معنی داری افزایش یافت ولی تفاوت معنی داری در قابلیت هضم ماده آلی و ماده آلی در ماده خشک بین تیمارهای حاوی صفر و ۲۵ درصد گاودانه مشاهده نشد. ضریب همبستگی بین نتایج روش in vivo و in vitro در مورد ماده خشک، ماده آلی و ماده آلی در ماده خشک (D-Value) برای یونجه به ترتیب ۹۹، ۹۹ و ۹۷ و برای گاودانه ۹۷، ۹۷ و ۹۶ بود. در خوراک های حاوی مقادیر متفاوت گاودانه مصرف خوراک حاوی ۵۰ درصد یونجه و ۵۰ درصد گاودانه حداکثر بود ولی مصرف انرژی قابل متابولیسم در خوراک حاوی ۲۵ درصد یونجه و ۷۵ درصد گاودانه حداکثر بود و تراکم انرژی قابل متابولیسم با افزایش نسبت گاودانه افزایش یافت.

کلید واژه: گاودانه، قابلیت هضم. گوسفند قزل، مصرف اختیاری