ارزیابی اثرات سیستم سروتونرژیک بر زمان خواب در رات: بررسی با دو روش رفتاری (Sleeping time) و الکتروفیزیولوژیکی (EEG)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی اثرات سیستم سروتونرژیک بر زمان خواب در رات: بررسی با دو روش رفتاری (Sleeping time) و الکتروفیزیولوژیکی (EEG) دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی اثرات سیستم سروتونرژیک بر زمان خواب در رات: بررسی با دو روش رفتاری (Sleeping time) و الکتروفیزیولوژیکی (EEG)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی اثرات سیستم سروتونرژیک بر زمان خواب در رات: بررسی با دو روش رفتاری (Sleeping time) و الکتروفیزیولوژیکی (EEG)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی اثرات سیستم سروتونرژیک بر زمان خواب در رات: بررسی با دو روش رفتاری (Sleeping time) و الکتروفیزیولوژیکی (EEG) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی

تعداد صفحات :۱۳

خواب، یک ریتم بیولوژیکی و فعال است که تحت تاثیر سیستمهای نوروترانسمیتری سیستم اعصاب مرکزی قرار دارد. در این مطالعه، اثرات سیستم سروتونرژیک بر زمان خواب با استفاده از ۵-Hydroxytriptophan (5-HTP) و ParachloroPhenylalanin (p-CPA) مربوط به دو روش القایی و غیرالقایی و الکتروفیزیولوژیکی مورد ارزیابی قرار گرفته است.متد مورد استفاده برای اندازه گیری کل زمان خواب همانند متد Angel می باشد. برای ارزیابی اثر این داروها روی امواج مغزی، پس از باز کردن دو سوراخ در نواحی فرونتال (پیشانی) و تمپورال (گیجگاهی)، دو الکترود نقره ای غیرپولاریزه در نواحی فوق تثبیت و توسط رابط هایی به فیزیوگراف و کامپیوتر جهت آنالیز امواج، وصل نمودیم. تزریق داخل بطنی داروها، به کمک دستگاه استرئوتاکس و کار گذاشتن کانول در بطن انجام گرفت. نتایج حاصله نشان داد که دیازپام با دوز ۲.۵mg/Kg، موجب افزایش زمان خواب نسبت به حالت کنترل در دو حالت القایی و غیرالقایی می شود (P<0.01). 5-HTP با دوزهای ۴۵mg/Kgو ۱۵ بطور وابسته به دوز زمان خواب را افزایش می دهد (P<0.05). داروی p-CPA با دوزهای ۳۰۰mg/Kg، ۱۵۰ اثرات دوگانه بر زمان خواب اعمال می کنند، دوز ۱۵۰ mg/Kg زمان خواب را افزایش و دوز ۳۰۰ mg/kg این زمان را کاهش می دهد (p<0.05). اثر تداخلی این داروها با دوز ۴۵ (۵-HTP) و (p-CPA) 300 mg/kg شبیه کنترل بوده ضمن اینکه ۵-HTP توانسته اثر p-CPA را برگرداند. تزریق داخل بطنی ۵-HTP در دوزهای ۱۵۰mg/kg و ۴۵۰mg/kg بطور وابسته به دوز، فرکانس امواج دلتا را بالا برده و بطور معنی داری فرکانس امواج تتا و آلفا را کاهش داده است. p-CPA در دوز ۲۵۰ mg/kg بطور معنی داری فرکانس امواج دلتا را کاهش و فرکانس سایر امواج را افزایش داده است؛ در حالیکه دوز ۵۰۰ mg/kg بر عکس دوز ۲۵۰ mg/kg می باشد. همچنین در بررسی تداخل این دو دارو، ۵-HTP نتوانسته بطور قابل توجهی اثر p-CPA را برگرداند. اثرات دو داروی فوق بر زمان امواج مغزی احتمالا از طریق افزایش سنتز سروتونین در نرونهای پیش سیناپسی می باشد. اگر چه تداخل آنها با سایر سیستمهای نوروترانسیمتری را نیز باید در نظر داشت.

کلید واژه: