اثر تیوپرآمید بر فعالیت آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز در قسمتهای مختلف مغز موش سفید آزمایشگاهی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تیوپرآمید بر فعالیت آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز در قسمتهای مختلف مغز موش سفید آزمایشگاهی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تیوپرآمید بر فعالیت آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز در قسمتهای مختلف مغز موش سفید آزمایشگاهی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تیوپرآمید بر فعالیت آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز در قسمتهای مختلف مغز موش سفید آزمایشگاهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تیوپرآمید بر فعالیت آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز در قسمتهای مختلف مغز موش سفید آزمایشگاهی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: تیوپرآمید، آنتاگونیست رسپتور H3 هیستامین است که آزادسازی هیستامین را از پری سیناپس نورون های هیستامینی مهار می کند، در نتیجه بر غلظت هیستامین و متابولیت های آن در مغز تاثیر می گذارد و فعالیت سیستم نورون هیستامینی را تغییر می دهد. این آمین بیولوژیک در ارتباطات سلولی نقش بسیار مهمی دارد. هیستامین در قسمت های مختلف از جمله ایمنوگلوبولین E، سلول های غدد مترشحه داخلی و خارجی، سیستم اعصاب مرکزی و محیطی، ذخیره و ترشح می شود. هیستیدین دکربوکسیلاز (E.C.4.1.1.22) آنزیمی است که در بافت های پستانداران، آمین بیولوژیک، هیستامین را تولید می کند. مواد و روش: در این پژوهش، یک روش ساده برای بررسی اثر تیوپرآمید بر فعالیت آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز در بخش های مختلف مغز موش آزمایشگاهی استفاده گردید. برای انجام آزمایش به موش های سفید آزمایشگاهی گروه کنترل، محلول فیزیولوژیک و به گروه مورد مطالعه، مقدار ۵۰ میکروگرم بر هر کیلوگرم وزن موش، تیوپرآمید تزریق شد. یک ساعت پس از تزریق، از طریق قطع نخاعی، حیوان آزمایشگاهی را کشته و مغز را از جمجمه برداشته و پس از توزین هموژنه مغز تهیه شد سپس سوپرنیتانت محلول هموژنه به لوله آزمایش انتقال داده و در دور ۴۵۰۰ به مدت ۳۰ دقیقه سانتریفوژ گردید. فعالیت آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز از طریق واکنش هیستامین تولید شده با معرف ۲ و ۴ و ۶- تری نیتروبنزن سولفونات به روش اسپکتروفتومتری در طول موج ۴۲۰ نانومتر اندازه گیری شد. نتایج و بحث: نتایج حاصل نشان می دهد که در گروه کنترل بیشترین مقدار فعالیت آنزیم در بخش هیپوتالاموس مغز و کمترین مقدار فعالیت آنزیم در مخچه است و تیوپرآمید یک ساعت پس از تزریق، سبب کاهش فعالیت آنزیم هیستیدین دکربوکسیلاز در بخش های تالاموس و مخچه مغز می شود.

کلید واژه: هیستیدین دکربوکسیلاز، هیستامین، تیوپرآمید