مقاله مطالعه آپوپتوزیس متعاقب تاثیر عصاره گل همیشه بهار در کارسینوم تجربی کولون موش صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مطالعه آپوپتوزیس متعاقب تاثیر عصاره گل همیشه بهار در کارسینوم تجربی کولون موش صحرایی دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مطالعه آپوپتوزیس متعاقب تاثیر عصاره گل همیشه بهار در کارسینوم تجربی کولون موش صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مطالعه آپوپتوزیس متعاقب تاثیر عصاره گل همیشه بهار در کارسینوم تجربی کولون موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مطالعه آپوپتوزیس متعاقب تاثیر عصاره گل همیشه بهار در کارسینوم تجربی کولون موش صحرایی :

مقاله مطالعه آپوپتوزیس متعاقب تاثیر عصاره گل همیشه بهار در کارسینوم تجربی کولون موش صحرایی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۸۹ در فصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی از صفحه ۱ تا ۵ منتشر شده است.
نام: مطالعه آپوپتوزیس متعاقب تاثیر عصاره گل همیشه بهار در کارسینوم تجربی کولون موش صحرایی
این مقاله دارای ۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله آپوپتوز
مقاله سرطان کولورکتال
مقاله گل همیشه بهار

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
سابقه و هدف: تحقیقات آزمایشگاهی اخیر در مورد سرطان های کولورکتال نشان می دهد که عصاره گل همیشه بهار دارای خاصیت ضدسرطانی بر کشت سلول های مشتق شده از کارسینوم کولورکتال می باشد. میزان خاصیت مهاری این عصاره در حدود ۷۰ الی ۱۰۰ درصد بوده است. هدف از این مطالعه ارزیابی آپوپتوزیس سلول های دیسپلاستیک کولون متعاقب درمان با عصاره گل همیشه بهار می باشد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۵۶ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با سن ۱۲ هفته و وزن ۲۰۰-۳۰۰ گرم انتخاب و به دو گروه مساوی تیمار و شاهد تقسیم گردیدند. برای القا سرطان کولورکتال از ماده کارسینوژن ۱و۲-دی متیل هیدرازین به مقدار ۴۰ میلی گرم/کیلوگرم به روش تزریق زیرجلدی (۲ تزریق در هر هفته، به مدت ۲ هفته) استفاده گردید. گروه تیمار علاوه بر دریافت ماده کارسینوژن، عصاره گل همیشه بهار را به میزان ۲۰۰ میلی گرم/ کیلو گرم به مدت ۱۰ هفته به روش خوراکی روزانه دریافت نمودند. پس از گذشت ۱۰ هفته، از بافت کولون دیستال هر دو گروه جهت تهیه مقاطع ۳-۴ میکرونی و انجام رنگ آمیزی تانل نمونه برداری به عمل آمد.
یافته ها: مطالعات ایمنوهیستوشیمی نشان داد که پدیداری سلول های آپوپتوتیک در گروه تیمار نسبت گروه شاهد بیشتر بوده و اختلاف میانگین هر دو گروه از نظر آماری معنی دار بود (p<0.01).
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که عصاره گل همیشه بهار توانایی القا آپوپتوزیس سلول های دیسپلاستیک را در کارسینوم کولورکتال تجربی موش صحرایی را دارا می باشد.