کنترل تشنجات مقاوم در کودکان با ایمونوگلوبولین وریدی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 کنترل تشنجات مقاوم در کودکان با ایمونوگلوبولین وریدی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد کنترل تشنجات مقاوم در کودکان با ایمونوگلوبولین وریدی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی کنترل تشنجات مقاوم در کودکان با ایمونوگلوبولین وریدی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن کنترل تشنجات مقاوم در کودکان با ایمونوگلوبولین وریدی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی هرمزگان (MEDICAL JOURNAL OF HORMOZGAN UNIVERSITY)

تعداد صفحات :۸

مقدمه: بیماری صرع یکی از معضلات عمده طب اطفال می‌باشد. طبق آمارهای جهانی شیوع بیماری صرع در کودکی حدود ۵ تا ۸ در هزار نفر جمعیت گزارش شده است. از طرفی حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد صرع‌ها نسبت به داروهای ضدصرع رایج مقاومت نشان می‌دهند. به همین دلیل در سراسر جهان تلاش گسترده‌ای در جهت یافتن راه‌هایی برای کمک به این بیماران در جریان است. یکی از روش‌های جدید درمانی استفاده از ایمونوگلوبولین وریدی در درمان این بیماران می‌باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات درمانی IVIG در کنترل تشنجات اطفال انجام گرفته است.روش کار: در این مطالعه که به روش مورد ـ شاهد انجام گرفته است طی دو سال از اول اردیبهشت ۷۷ لغایت پایان ۷۹، ۱۷ بیمار به عنوان مورد وارد طرح شدند. فرکانس تشنجات همه بیماران که ۱۳ پسر و ۸ دختر می‌باشند، ۸ هفته قبل از شروع درمان با IVIG ثبت شد و پس از آن نیز طی یک دوره ۷ ماهه، ۱۵ نوبت ایمونوگلوبولین وریدی دریافت نمودند. فرکانس تشنجات ۸ هفته بعد از آخرین نوبت دریافت IVIG بیماران به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و مورد مقایسه قرار گرفت نتایج حاصله با استفاده از آزمون t برای داده‌های زوج شده و آزمون ناپارامتری ویلکاکسون، مورد آزمون قرار گرفت و P<0.05 معنی دار تلقی گردید.نتایج: نتایج آزمون t حاکی از کاهش معنی‌دار مدت تشنج قبل نسبت به بعد از آخرین دریافت IVIG می‌باشد (P<0.05). بر اساس نتایج آزمون ناپارامتری ویلکاسون کاهش فرکانس قبل و بعد از درمان نیز سطح P<0.05 معنی دار است. همه بیماران طی سال های گذشته جهت کنترل تشنج از داروهای مختلف ضد صرع استفاده نموده بودند و در ۱۳ نفر آنها نیز از رژیم کتوژنیک استفاده شده بود که در کنترل تشنج موفقیت آمیز نبود. از ۱۷ بیمار در ۳ مورد تشنج متوقف گردید در ۷ مورد کاهش بیش از ۵۰% در فرکانس تشنج بوجود آمد وضعیت عمومی در ۱۰ مورد نسبت به قبل بهبودی نشان داد.بحث: از آنجایی که IVIG بهترین اثر را در بهبودی برخی از انواع صرع مثل LGS و اسپاسم شیرخواران نشان داده است، استفاده از روش IVIG در بیماران صرع مقاوم، در صورتی که سایر درمان‌ها در کنترل تشتنج آنها تاثیری نداشته باشند، پیشنهاد می‌شود.

کلید واژه: تشنج، ضد تشنج‌ها، ایمونوگلوبولین، وریدی، کودک