نتایج عمل باکلینگ اسکلرا با و بدون استفاده از رتینوپکسی در جداشدگی رگماتوژن شبکیه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نتایج عمل باکلینگ اسکلرا با و بدون استفاده از رتینوپکسی در جداشدگی رگماتوژن شبکیه دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نتایج عمل باکلینگ اسکلرا با و بدون استفاده از رتینوپکسی در جداشدگی رگماتوژن شبکیه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نتایج عمل باکلینگ اسکلرا با و بدون استفاده از رتینوپکسی در جداشدگی رگماتوژن شبکیه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نتایج عمل باکلینگ اسکلرا با و بدون استفاده از رتینوپکسی در جداشدگی رگماتوژن شبکیه :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : بینا

تعداد صفحات :۸

هدف: تعیین نتایج آناتومیک عمل با کلینگ اسکلرا با یا بدون انجام رتینوپکسی برای درمان جداشدگی رگماتوژن شبکیه، در مراجعان به بیمارستان خلیلی شیراز طی سال های ۸۱-۱۳۷۹.روش پژوهش: تحقیق به روش مطالعه مجموعه موارد مداخله ای (Interventional case series) انجام شد. سن، جنس، میزان نزدیک بینی، وضعیت عدسی، سوراخ های شبکیه (تعداد، اندازه و محل) و میزان ویتروتینوپاتی پرولیفراتیو (PVR) و نوع عمل باکل (سگمنتال و یا محیطی) با تزریق گاز و تخلیه مایع زیرشبکیه در دو گروه با و بدون کرایوتراپی، مورد بررسی قرار گرفتند. نتیجه آناتومیک عمل باکلینگ اسکلرا، به تفکیک نوع، با و بدون استفاده از رتینوپکسی در بیمارانی که حداقل ۱۰ ماه پی گیری داشتند، مشخص گردید و مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: طی مدت مورد بررسی، ۵۵ بیمار واجد شرایط، تحت جراحی قرار گرفته بودند. از ۲۲ بیماری که بدون رتینوپکسی عمل شدند، ۱۹ مورد (۸۶ درصد) چسبندگی کامل و یک مورد چسبندگی ناکامل شبکیه را در مورد پی گیری به مدت ۳.۵±۱۷ ماه نشان دادند. در یک بیمار پس از ۲ هفته، به علت وجود سوراخ خارج از باکل و در یک بیمار نیز به علتPVR ، عمل موفقیت آمیز نبود. میزان موفقیت آناتومیک عمل در این گروه معادل ۹۰.۹ درصد بود. از ۲۳ بیمار دیگر که کرایوپکسی شده بودند، ۲۶ مورد (۷۸.۸ درصد) چسبندگی کامل و ۲ مورد چسبندگی ناکامل در مدت پی گیری ۴.۵±۲۱ ماه نشان دادند. در ۳ مورد، عمل از ابتدا با شکست مواجهه شد و در ۲ مورد جداشدگی مجدد به علت PVR رخ داد. میزان موفقیت آناتومیک عمل در این گروه معادل ۸۴.۸ درصد بود. باتوجه به این نتایج، دو روش دارای موفقیت آناتومیک مشابه بودند(p<0.8) .نتیجه گیری: در باکلینگ دایم اسکلرا، استفاده توام از کرایوپکسی، احتمال موفقیت آناتومیک عمل را افزایش نمی دهد.

کلید واژه: