بررسی ۱۱ مورد آسیب عصب سیاتیک به دنبال تزریق دیکلوفناک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ۱۱ مورد آسیب عصب سیاتیک به دنبال تزریق دیکلوفناک دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ۱۱ مورد آسیب عصب سیاتیک به دنبال تزریق دیکلوفناک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ۱۱ مورد آسیب عصب سیاتیک به دنبال تزریق دیکلوفناک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ۱۱ مورد آسیب عصب سیاتیک به دنبال تزریق دیکلوفناک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان

تعداد صفحات :۱۰

عصب سیاتیک که عصب دهی قسمت اعظم اندام تحتانی را به عهده دارد، در قسمتهای مختلف مسیر خود می تواند دچار آسیب شود. از محلهای شایع آسیب این عصب ناحیه سرینی می باشد که می تواند به عللی مانند شکستگی و در رفتگی های لگن و ران، متعاقب آرتروپلاستی هپ و تزریقات داخلی سرینی روی دهد.در چند سال اخیر به دفعات شاهد صدمه به عصب سیاتیک به وسیله تزریق داخل سرینی دیکلوفناک بوده ایم که گاهی باعث ایجاد عوارض وخیم و مشکلات قانونی فراوانی گردیده است. این مطالعه با هدف دستیابی به اطلاعاتی که ممکن است به شناخت و احتمالاً پیش گیری از این مشکلات کمک کند، انجام شده است.در مطالعه حاضر که به صورت گذشته نگر جمع آوری شده، تعداد ۱۱ مورد از این بیماران را در طی یک دوره ۴ ساله مورد بررسی بالینی و الکترودیاگیوستیک قرار داده ایم. تمام بیماران یک بار در طی ماه اول و اکثرا بطور مسلسل، حتی تا ۲ سال بعد از ضایعه مورد بررسی بالینی و الکترودیاگئوستیک شامل آزمایش سرعت هدایت عصبی (NCS) و الکترومیوگرافی (EMG) قرار گرفته اند.نکته مهم این است که افراد مبتلا کودک، مسن و یا مردان جوان لاغر بوده اند. از ۱۱ بیمار مذکور، ۸ بیمار (۷۳%) ضایعه کامل عصب پرونتال مشترک (Foot drop) داشته اند که در ۴ مورد همراه با درجاتی از آسیب عصب تی بیال بوده است. در ۳ مورد (۲۷%) نیز آسیب ناکامل (Partial) عصب پرونتال مشترک روی داده است. نکته قابل توجه این است که هیچ گاه عصب تی بیال به تنهایی درگیر نبوده و هرگز درگیری آن از نوع کامل نبوده است. پایوفیزیولوژی آسیب در تمام موارد به صورت تخریب اکسونی بوده و به نظر می رسد پاتوژنز آن تحریک شیمیایی (نوریت توکسیک) می باشد.پیش آگهی در موارد آسیب کامل بسیار بد بوده و عملا هیچ گونه بهبودی مفیدی مشاهده نشده است. با توجه به نتایج حاصله، به نظر می رسد باید داروهای مناسبی را جایگزین دیکلوفناک تزریق نمود. در صورت نیاز به استفاده از شکل تزریقی فعلی دیکلوفناک اجتناب از تزریق آن در افراد کمتر از ۱۴ سال، بیماران مسن و افراد لاغر به ویژه مردان، منطقی می نماید.

کلید واژه: آسیب عصب سیاتیک، تزریق، دیکلوفناک