نتایج پیوند قرنیه نفوذی و لایه ای در قوز قرنیه پیشرفته و شدید در بیمارستان حضرت رسول طی سال های ۷۸-۱۳۷۰

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نتایج پیوند قرنیه نفوذی و لایه ای در قوز قرنیه پیشرفته و شدید در بیمارستان حضرت رسول طی سال های ۷۸-۱۳۷۰ دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نتایج پیوند قرنیه نفوذی و لایه ای در قوز قرنیه پیشرفته و شدید در بیمارستان حضرت رسول طی سال های ۷۸-۱۳۷۰  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نتایج پیوند قرنیه نفوذی و لایه ای در قوز قرنیه پیشرفته و شدید در بیمارستان حضرت رسول طی سال های ۷۸-۱۳۷۰،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نتایج پیوند قرنیه نفوذی و لایه ای در قوز قرنیه پیشرفته و شدید در بیمارستان حضرت رسول طی سال های ۷۸-۱۳۷۰ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : بینا

تعداد صفحات :۸

پیشینه و هدف: با توجه به شرایط متفاوت عمل و گزارش‏های مختلف از تاثیر روش‏های پیوند قرنیه بر پیش‏آگهی عمل‏ قوز قرنیه و به منظور تعیین نتایج بینایی و عوارض طولانی‏مدت جراحی پیوند نفوذی (PK) و لایه‏ای قرنیه (DLK) در قوز قرنیه پیش‏رفته و شدید، این تحقیق بر روی مراجعان به بیمارستان حضرت رسول طی سال‏های ۷۸-۱۳۷۰ انجام پذیرفت.
مواد و روش‏ها: تحقیق به روش مطالعه داده‏های موجود انجام شد. پرونده بیمارانی که به علت قوز قرنیه پیش‏رفته یا شدید، تحت عمل پیوند قرنیه نفوذی یا لایه‏ای قرار گرفته‏ بودند، مورد بررسی قرار گرفت. داده‏های مربوط به دید اصلاح‏نشده (UCVA)، بهترین دید اصلاح‏شده (BCVA)، کراتومتری و رفرکشن بعد از عمل، از پرونده‏ها استخراج و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی، مقایسه شدند.
یافته‏ها: طی مدت مورد بررسی، ۳۵ چشم تحت PK (19 مرد و ۱۳ زن) و ۱۳ چشم تحت DLK (7 مرد و ۶ زن) قرار گرفتند. انتخاب بیماران برای عمل DLK در کسانی که اسکار عمقی قرنیه نداشتند به صورت اتفاقی بوده که در صورت باز شدن غشای دسمه تبدیل به PK شده بودند. سن بیماران در گروه PK، ۲۶±۷ سال و در گروه DLK، ۲۴±۸ سال بود. اندازه‏ قرنیه‏گیرنده در هر دو گروه، ۷.۵±۰.۲۵ mm و دهنده، ۷.۷۵±۰.۲۵ mm بود (NS). طول مدت پىگیری در گروه PK، ۳۱±۱۷.۶ ماه و در گروه DLK، ۲۵±۱۶ ماه بود. در آخرین پیگیری، دید اصلاح‏نشده در گروه PK، ۴.۱۰±۳.۱۰ و در گروه DLK، ۴.۱۰±۱.۱۰؛ بهترین دید اصلاح‏شده در گروه PK، ۸.۱۰±۳.۱۰ و در گروه DLK، ۷.۱۰±۱.۱۰؛ میزان معادل کروی در گروه PK، -۲.۶±۲.۸ دیوپتر و در DLK، ۲.۸±۱.۶ دیوپتر و میزان آستیگماتیسم در گروه PK، -۳.۸۳±۲.۷ دیوپتر و در گروه DLK، -۴±۱.۵ دیوپتر بود که این یافته‏ها در دو گروه مشابه بود و اختلاف آماری معنی‏داری نداشت. در گروه PK در ۴۰ روز اول، ۴ مورد باز شدن زخم وجود داشت که با قطره تتراکاتین ترمیم شده بود. رد آندوتلیالی پیوند در یک مورد، ۲۳ ماه بعد از PK وجود داشت که تحت درمان دارویی قرار گرفت. در گروه DLK در یک مورد، هنگام عمل، سوراخ کوچکی در دسمه پیدا شد که با تزریق گاز SF6 در اتاق قدامی کنترل شد و در ۴ مورد هم کدورت محیطی در ناحیه interface پیوند وجود داشت که کاهش بینایی ایجاد نکرده بود. در گره PK، پنج چشم و در گروه DLK، دو چشم پس از عمل به علت آستیگماتیسم بیش از ۵ دیوپتر، تحت جراحی رفرکتیو قرار گرفتند که هیچ‏کدام اختلاف معنی‏داری نداشته‏اند.
نتیجه‏گیری و پیشنهاد‏ها: به نظر می‏رسد که نتیجه بینایی و عیب انکساری بیماران در دو گروه PK و DLK مشابه باشد ولی عارضه رد پیوند در گروه PK مطرح است و پىگیری بیماران DLK نیز به مراتب آسان‏تر از بیماران PK می‏باشد. انجام یک تحقیق تجربی شاهددار توصیه می‏گردد.

کلید واژه: