شیوع باکتری اوری بدون علامت و مقاومت دارویی در زنان حامله مراجعه کننده به زایشگاه قدس زاهدان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 شیوع باکتری اوری بدون علامت و مقاومت دارویی در زنان حامله مراجعه کننده به زایشگاه قدس زاهدان دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد شیوع باکتری اوری بدون علامت و مقاومت دارویی در زنان حامله مراجعه کننده به زایشگاه قدس زاهدان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی شیوع باکتری اوری بدون علامت و مقاومت دارویی در زنان حامله مراجعه کننده به زایشگاه قدس زاهدان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن شیوع باکتری اوری بدون علامت و مقاومت دارویی در زنان حامله مراجعه کننده به زایشگاه قدس زاهدان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله زنان مامایی و نازایی ایران

تعداد صفحات :۹

مقدمه: عفونت ادراری درمان نشده در طی حاملگی منجر به عوارض جیران ناپذیری در مادر و نوزاد می گردد و چون اکثراً عفونت ادراری در این گروه بصورت بدون علامت بروز می کند لذا غربالگری خانمهای حامله بخصوص در سه ماهه اول حاملگی جهت تشخیص زودرس عفونت ادراری الزامی می باشد. روش کار: این مطالعه بصورت توصیفی ـ مقطعی در ۱۴۳۱ خانم باردار که به زایشگاه قدس زاهدان مراجعه کردند انجام شد. ۴۹۰ نفر در سه ماهه اول، ۴۷۸ نفر در سه ماهه دوم و ۴۶۳ نفر در سه ماهه سوم حاملگی مراجعه کردند که همگی بدون علامت بودند. از هر نفر یک نمونه کشت ادرار به روش Mid stream clean catch (MSCC) و یک نمونه آنالیز ادراری گرفته شد و پس از انجام کشت ادرار آنتی بیوگرام به روش دیسک دیفوزیون جهت بررسی مقاومت دارویی انجام شد. نتایج: از ۱۴۳۱ مورد کشت بعمل آمده، ۱۹۸ نمونه مثبت گردید (۱۳.۱%). شایع ترین میکروارگانیسم مسئول عفونت ادراری، E.coli و استافیلوکوک ساپروفیتیکوس بود. بیشترین مقاومت دارویی مربوط به آمپی سیلین و سپس سفالکسین و کوتریموکسازول بود و کمترین مقاومت مربوط به نیتروفورانتوئین بود. آنالیز ادراری در ۳۳% موارد کشت مثبت ادراری منفی گزارش گردید. اختلاف معنی داری از نظر شیوع عفونت ادراری بین زنان حامله که در سه ماهه اول و سوم حاملگی مراجعه کردند با گروهی که در سه ماهه دوم مراجعه نمودند دیده شد (p<0.027) . نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتا بالای باکتری اوری بی علامت در زنان حامله و جهت پیشگیری از زایمان زودرس و همچنین پیشگیری از پیدایش پیلونفریت در مادر، غربالگری زنان حامله با کشت ادرار توصیه می گردد. در صورت انجام آنالیز ادراری به تنهایی حدود ۱.۳ موارد عفونت ادراری در زنان باردار مشخص نمی گردد، لذا کشت به عنوان تنها کلید تشخیصی در موارد باکتری اوری بدون علامت پیشنهاد می گردد.

کلید واژه: عفونت ادراری بدون علامت، حاملگی