بررسی تاثیر وضعیت بیمار بر سطح بی حسی با بلوک اپیدورال در اعمال جراحی ترمیم قدامی- خلفی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر وضعیت بیمار بر سطح بی حسی با بلوک اپیدورال در اعمال جراحی ترمیم قدامی- خلفی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر وضعیت بیمار بر سطح بی حسی با بلوک اپیدورال در اعمال جراحی ترمیم قدامی- خلفی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر وضعیت بیمار بر سطح بی حسی با بلوک اپیدورال در اعمال جراحی ترمیم قدامی- خلفی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر وضعیت بیمار بر سطح بی حسی با بلوک اپیدورال در اعمال جراحی ترمیم قدامی- خلفی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله انجمن آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه

تعداد صفحات :۱۰

در مورد تاثیر وضعیت بیمار بر انتشار بلوک اپیدورال هنوز بین مطالعات مختلف اختلاف نظر وجود دارد. با توجه به اشکال در ایجاد بی حسی در سگمان های ساکرال با بلوک اپیدورال و محدودیت استفاده از آن در اعمال جراحی پا و ناحیه پرینه، پژوهش حاضر با هدف بررسی امکان استفاده از وضعیت بیمار برای کنترل بیشتر روی انتشار بلوک اپیدورال انجام گرفته است. در این پژوهش سه وضعیت (I؛ ۷.۵ دقیقه نشسته، سپس ۲۰ درجه نیمه نشسته؛(II ؛ ۲۰ درجه نیمه نشسته از ابتدا و (III؛ خوابیده به پهلو چپ، حین القا بلوک اپیدورال و تا ۳۰ دقیقه از شروع آن، از نظر انتشار بلوک با هم مقایسه شدند.۶۰ بیمار کلاس ۱ و ۲؛ASA کاندیدای عمل جراحی ترمیم قدامی خلفی، با روش نمونه گیری غیر احتمالی آسان انتخاب و به سه گروه مزبور تقسیم شدند. بلوک اپیدورال از طریق کاتتر و با چهار دوز ۵ میلی لیتری لیدوکائین ۲% به فواصل ۲.۵ دقیقه القاء شد. میزان بلوک سگمان های ساکرال حداکثر حد فوقانی سطح بی حسی ایجاد شده و سرعت ایجاد بلوک و زمان شروع بازگشت بلوک حسی گروه های مختلف با روش های آماری آنالیز واریانس و پست هاک توکی با هم مقایسه شدند. ماگزیمم حد فوقانی سطح بی حسی در سمت دیپندنت گروه III با اختلاف معنی داری(p=0.000) بالاتر از سمت نان دیپندنت همین گروه و با (p=0.049) بالاتر از گروه I بود. همچنین زمان ایجاد ماکیزیمم سطح بی حسی در سمت دیپندنت گروه III با (p=0.018) سریع تر از سمت نان دیپندنت همین گروه بود. زمان بازگشت بلوک حسی نیز در سمت دیپندنت گروه (p=0.016)؛ III طولانی تر از سمت نان دیپندنت بوده است. میزان بلوک سگمان های ساکرال گروه I بیشتر از گروه II و آن هم بیشتر از گروه III بوده است که البته فقط میزان بلوک S4 و S5 در گروه III با (p=0.013) کمتر از دو گروه دیگر بود. نتایج فوق نشان دهنده انتشار بیشتر بلوک اپیدورال در نواحی دیپندنت است.

کلید واژه: بلوک اپیدورال، وضعیت بیمار