عملکرد نوتروفیل های خون محیطی در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 عملکرد نوتروفیل های خون محیطی در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد عملکرد نوتروفیل های خون محیطی در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی عملکرد نوتروفیل های خون محیطی در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن عملکرد نوتروفیل های خون محیطی در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : یافته

تعداد صفحات :۸

مقدمه: تالاسمی شایعترین اختلال خونی در جهان است. این کم خونی ارثی که ناشی از یک دگرگونی بنیادی در تعادل زنجیره های آلفا و بتا در ساختمان هموگلوبین بالغین (Hb.A) است، در فرم ماژور خود دارای عوارض جدی و تهدید کننده حیات (توام با همولیز و تغییرات استخوانی) است، در تحقیق حاضر عملکرد سلولهای ایمنی غیر اختصاصی (نوتروفیل ها) این بیماران مورد بررسی قرار گرفته است، همچنین ارتباط بین عملکرد نوتروفیل ها با سطح فرتینین سرم، طحال برداری، تزریق دسفرال و تعداد دفعات تزریق خون نیز مورد مطالعه قرار گرفته است.مواد و روشها: مطالعه به روش مورد- شاهدی روی ۳۰ بیمار مبتلا به بتا- تالاسمی ماژور و ۳۰ فرد سالم به عنوان گروه کنترل انجام شده است. برای نوتروفیلها از خون کامل حاوی ضد انعقاد هپارین (۱۵u/ml)در حضور دکستران ۶% و به کمک سانتریفوژ یخچالدار، برای جداسازی کاندیدا آلبیکنس از کلنی های قارچ روی محیط SDA و به منظور تهیه سوسپانسیونهای نوتروفیل و قارچ از محیط ۱۶۴۰RPMI و با فر PBS استفاده شده است. عملکرد نوتروفیلها (پس از تعیین تعداد مطلق)، با تستهای احیا NBT، کموتاکسی، بلع، اپسونیزاسیون و کشتن داخل سلولی بررسی شد. اطلاعات حاصله به کمک آزمون های آماری t-student و X2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته ها: نتایج این بررسی نشان می دهد که نوتروفیلهای بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور از نظر تعداد و فعالیتهای بیگانه خواری (بلع) و اتصال به میکروارگانیزم (اپسونیزاسیون) و احیا NBT مشابه گروه کنترل می باشند؛ در حالیکه از نظر قدرت حرکت هدفدار بسوی ارگانیسم (کموتاکسی) و کشتن ارگانیسم نسبت به گروه کنترل فعالیت کمتری نشان می دهند. نتیجه گیری: با انجام این تحقیق مشخص شد که بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور در مقایسه با گروه کنترل (سالم) حساسیت بیشتری نسبت به عفونت نشان می دهند.

کلید واژه: تالاسمی، تزریق خون، دسفرال، فاگوسیتوز، کشتن