مقاله مهندسی ژنتیک نخود (.Cicer arietinum L) برای افزایش مقاومت به آفت پیله خوار (Helicoverpa armigera)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله مهندسی ژنتیک نخود (.Cicer arietinum L) برای افزایش مقاومت به آفت پیله خوار (Helicoverpa armigera) دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مهندسی ژنتیک نخود (.Cicer arietinum L) برای افزایش مقاومت به آفت پیله خوار (Helicoverpa armigera)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مهندسی ژنتیک نخود (.Cicer arietinum L) برای افزایش مقاومت به آفت پیله خوار (Helicoverpa armigera)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مهندسی ژنتیک نخود (.Cicer arietinum L) برای افزایش مقاومت به آفت پیله خوار (Helicoverpa armigera) :

مقاله مهندسی ژنتیک نخود (.Cicer arietinum L) برای افزایش مقاومت به آفت پیله خوار (Helicoverpa armigera) که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در (نیمه اول) ۱۳۸۹ در پژوهش های حبوبات ایران از صفحه ۶۵ تا ۷۵ منتشر شده است.
نام: مهندسی ژنتیک نخود (.Cicer arietinum L) برای افزایش مقاومت به آفت پیله خوار (Helicoverpa armigera)
این مقاله دارای ۱۱ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله آفت پیله خوار
مقاله تراریزش نخود
مقاله Bt ،cry1Ac

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
آفت پیله خوار، یکی از عوامل اصلی کاهش عملکرد نخود است که سالانه خسارت زیادی به محصول نخود وارد می کند. بنابراین، اصلاح این گیاه جهت افزایش مقاومت به این آفت، حایز اهمیت است. به همین منظور از ژن تغییر یافته پروتئین کریستالی cry1Ac از باسیلوس تورینجینسیس در پلاسمید pCry1Ac-nptII حاوی دو T-DNA مجزا به منظور تراریزش گیاه نخود استفاده شد. در نهایت پس از گزینش های متوالی، ۳۸ گیاه حاوی ژن nptII به دست آمد که در بین آنها ۳۶ گیاه حاوی ژن cry1Ac و دو گیاه به تنهایی ژن nptII را داشتند. از ۳۶ گیاه حاوی ژن cry1Ac، ۳۰ گیاه این ژن را بیان و سم Cry1Ac را تولید نمودند. درصد تراریزش در این بررسی ۰۳۷ درصد برآورد شد. از این تعداد گیاه تراریخته، تنها هفت گیاه تولید بذر نموده و نسل T1 را ایجاد کردند. با انجام آزمون های وسترن بلاتینگ و PCR برای گیاهان نسل T0 و T1، گیاهان از نظر میزان تولید پروتئین Cry1Ac در گروه هایی با بیان بالا، متوسط و ضعیف قرار گرفتند. نتایج مقدماتی زیست سنجی بر روی لارو این آفت نشان داد که لاین های با بیان بالای پروتئین Cry1Ac باعث کشندگی ۱۰۰ درصد لاروهای این آفت می شوند.