بررسی ارتباط جهش C77G در ژن کدکننده CD45 و بیماران مبتلا به هپاتیت اتوایمیون، طی سالهای ۸۳-۱۳۸۲

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ارتباط جهش C77G در ژن کدکننده CD45 و بیماران مبتلا به هپاتیت اتوایمیون، طی سالهای ۸۳-۱۳۸۲ دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ارتباط جهش C77G در ژن کدکننده CD45 و بیماران مبتلا به هپاتیت اتوایمیون، طی سالهای ۸۳-۱۳۸۲  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ارتباط جهش C77G در ژن کدکننده CD45 و بیماران مبتلا به هپاتیت اتوایمیون، طی سالهای ۸۳-۱۳۸۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ارتباط جهش C77G در ژن کدکننده CD45 و بیماران مبتلا به هپاتیت اتوایمیون، طی سالهای ۸۳-۱۳۸۲ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهنده

تعداد صفحات :۶

سابقه و هدف: هپاتیت اتوایمیون بیماری التهابی کبدی، با اتیولوژی ناشناخته می باشد. زمینه ژنتیکی به همراه عوامل محیطی و ویروسی از جمله عوامل مستعد کننده در ابتلای به این بیماری محسوب می شوند. گیرنده CD45 در سطح لنفوسیتهای T وجود دارد. جهش C77G در اگزون ۴ ژن کدکننده این پروتئین، می تواند موجب اختلال در ویرایش متناوب اگزون های این ژن شده که باعث بیان بیشتر نوع ایزوفرم سنگین وزن مولکولی و در نتیجه، اختلال در پاسخ های ایمنی و ابتلای افراد به بیماری های اتویمیون گردد. در این مطالعه به بررسی فراوانی این جهش در بیماران مبتلا به هپاتیت اتوایمیون در ایران پرداخته شد. مواد و روش ها: تحقیق به روش مورد- شاهدی بر روی ۲۱۰ نفر که شامل؛ ۷۰ نفر گروه مورد (۴۹ زن و ۲۱ مرد مبتلا به هپاتیت اتوایمیون) و ۱۴۰ نفر گروه شاهد (۸۹ زن و ۵۱ مرد) انجام شد. افراد گروه شاهد اولاً مبتلا نبوده، ثانیا به لحاظ سن و جنس مشابه با بیماران هپاتیت اتویمیون انتخاب گردیدند. میانگین سنی در گروه مورد و شاهد به ترتیب ۱۳.۴±۳۵.۴ و ۱۱.۵±۳۵.۳ (± انحراف معیار) بود. شناسایی جهش C77G در دو گروه با روش PCR و هضم آنزیمی قطعات تکثیر شده با استفاده از آنزیم محدودالاثر MspI انجام گرفت. در خاتمه آنالیز و قضاوت آماری با SPSS v.11.5 صورت گرفت. یافته ها: در هیچکدام از افراد گروه مورد جهش C77G وجود نداشت و در همگی ژنوتیپ نرمال C77G مشاهده گردید. در گروه شاهد تنها در یک نفر جهش C77G مشاهده شد (۰.۷% افراد) و ۱۳۹ نفر دیگر (۹۹.۳%) دارای ژنوتیپ نرمال C77G بودند. به طور کلی فراوانی جهش C77G در جمعیت بیماران مورد مطالعه صفر درصد و در افراد گروه شاهد ۰.۳۶% بود. نتیجه گیری و توصیه ها: به نظر می رسد بین جهش C77G، با هپاتیت اتوایمیون حداقل در جمعیت ایران، ارتباطی وجود ندارد و ارتباط این جهش با بیماری هپاتیت اتوایمیون محدود به جمعیت آلمانی می شود. با توجه به شیوع هپاتیت اتوایمیون و اهمیت شناخت اتیولوژی آن، بررسی با تعداد افراد بیشتر در منطقه وسیعتری همراه با سایر عوامل مرتبط با بروز این بیماری ضروری به نظر می رسد.

کلید واژه: هپاتیت اتوایمیون، پروتیین تیروز فسفاتاز CD45، جهش C77G