بررسی وضعیت انواع فلج و قطع اندام در ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی وضعیت انواع فلج و قطع اندام در ایران دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی وضعیت انواع فلج و قطع اندام در ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی وضعیت انواع فلج و قطع اندام در ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی وضعیت انواع فلج و قطع اندام در ایران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : توانبخشی

تعداد صفحات :۱۳

این مقاله حاصل یک بررسی مقطعی از وضعیت برخی معلولیت ها (انواع فلج و قطع اندام) در ایران به منظور برآورد شیوع و شناخت علل آنها است. روش نمونه گیری سیستماتیک و خوشه ای و اندازه هر خوشه، ۱۵ خانوار در نظر گرفته شده است. نسبت نمونه گیری ۱۰۰۰/۱ جمعیت کشور در نظر گرفته شده و در مجموع، ۵۹۶۷.۸ نفر مورد بررسی قرار گرفته اند. معلولیت های (فلج و قطع اندام)، شیوعی برابر ۷.۰ در هزار دارند که از بین آنها، بیشترین شیوع با رقم ۲.۸ در هزار نفر مربوط به فلج از نوع همی پلژی و پاراپلژی است.شیوع فلج مغزی ۲.۰ در هزار، قطع اندام ها ۱.۳ در هزار و فلج اطفال ۰.۹ در هزار نفر است. با انجام واکسیناسیون وسیع در سراسر کشور که بعد از جمع آوری اطلاعات این بررسی انجام شد، گزارش های کنونی حاکی است که فلج اطفال در سنین پایین، شیوع بسیار ناچیزی دارد.۲۴.۵ درصد از علل مربوط به انواع فلج و قطع اندام “مادرزادی” است، ۲۵.۵ درصد ناشی از “آسیب فیزیکی”، ۱۵.۶ درصد حاصل “بیماری های عفونی”، ۲۸.۸ درصد از بیماری های “غیرعفونی” و ۳.۱ درصد پیامد “کهولت و پیری” بوده اند. ۶۷.۲ درصد از علل، مربوط به فلج مغزی “مادرزادی” است. ۵۴.۸ درصد فلج های همی پلژی و پاراپلژی ناشی از “بیماری های غیرعفونی” است. همچنین ۷۳.۷ درصد قطع اندام ها به علت “آسیب فیزیکی” است. با افزایش سن، شیوع فلج های پاراپلژی، همی پلژی و قطع اندام، به طور چشم گیری افزایش می یابد که بیشترین شیوع با رقم ۲۹.۰ در هزار، به افراد ۶۵ سال و بزرگ تر تعلق دارد. شیوع معلولیت های فوق در مردان، ۶.۳ در هزار و در زنان، ۲.۸ در هزار است که به طور نسبی، در مردان کمی بیش از دو برابر زنان است (p0.000) و به طور کلی، شیوع این معلولیت ها در مردان بیشتر از زنان است. در مجموع، شیوع همی پلژی ، پاراپلژی و قطع اندام در مناطق شهری، ۴.۹ در هزار و در مناطق روستایی ۴.۱ در هزار نفر است که در حضور متغیر سن، اختلاف معنی داری بین مناطق شهری و روستایی وجود ندارد (p<0.059). استفاده از مدل رگرسیون لجستیک نشان داد که هر یک از سه متغیر سن، جسن و محل سکونت، به تنهایی بر شیوع مجموع همی پلژی، پاراپلژی و قطع اندام اثر معنی دار دارند (p<0.039). با منظور کردن دو به دوی متغیرهای فوق در مدل، ملاحظه می شود که محل سکونت اثر خود را از طریق سن اعمال می کند، ولی هر یک از دو متغیر سن و جنس، در حضور یکی از دیگر از متغیرهای فوق، بر شیوع این معلولیت ها اثر معنی دار دارند. با منظور کردن هر سه متغیر به طور همزمان در مدل، نتایج، نظیر حالت دو متغیر فوق است (p0.000).

کلید واژه: فلج مغزی، فلج اطفال، فلج همی پلژی یا پاراپلژی، قطع اندام