مقایسه اثر دو پیش داروی دیازپام و میدازولام بر ایجاد اختلال در قوه شناخت در افراد بالای ۶۰ سال پس از عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر دو پیش داروی دیازپام و میدازولام بر ایجاد اختلال در قوه شناخت در افراد بالای ۶۰ سال پس از عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر دو پیش داروی دیازپام و میدازولام بر ایجاد اختلال در قوه شناخت در افراد بالای ۶۰ سال پس از عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر دو پیش داروی دیازپام و میدازولام بر ایجاد اختلال در قوه شناخت در افراد بالای ۶۰ سال پس از عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر دو پیش داروی دیازپام و میدازولام بر ایجاد اختلال در قوه شناخت در افراد بالای ۶۰ سال پس از عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله انجمن آنستزیولوژی و مراقبتهای ویژه

تعداد صفحات :۱۳

پیدایش اختلال در قوه شناخت بعد از عمل در افراد پیر از مسایل مهمی است که امروزه مطرح است. یکی از فرضیه های مطرح شده اثر داروهای آرامبخش مانند بنزودیاپین ها در این مورد است که مطالعات انجام شده در این زمینه نتایج متفاوت و گاه متضادی در برداشته است. ما در این تحقیق بر آن هستیم که اثرات دو داروی میدازولام و دیازپام را در ایجاد اختلال در قوه شناخت افراد پیر پس از عمل جراحی، تحت بیهوشی عمومی بسنجیم و تفاوت آنها را در این زمینه با هم مقایسه کنیم. ۱۲۰ بیمار در سه گروه ۴۰ نفری از بیماران بالاتر از ۶۰ سال که نیاز به عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی داشتند، بررسی شدند. بیماران بی سواد، معتاد به مواد مخدر، بیمارانی که سابقه اختلال روانی داشتند، آنان که آرام بخش مصرف می کردند و بیمارانی که اعمال جراحی مغز و قلب باز انجام داده بودند از مطالعه ما حذف شدند. وضعیت جسمی آنها از نظر تقسیم بندی انجمن بیهوشی آمریکا یک یا دو بود. گروه کنترل هیچ گونه بنزودیازپینی دریافت نکرد و دو گروه دیگر یکی دیازپام (۰.۱ میلی گرم / کیلوگرم) و دیگری میدازولام (۰.۰۳ میلی گرم / کیلوگرم) به عنوان پیش دارو، ۱۰-۵ دقیقه قبل از القاء بیهوشی دریافت کردند. سپس به تمام بیماران مرفین به مقدار ۰.۱ میلی گرم به ازا هر کیلوگرم وزن بدن داده شد. نسدونال با دوز خواب آور برای القا بیهوشی و لوله گذاری داخل نای با آتراکوریوم (۰.۵ میلی گرم / کیلوگرم) انجام گرفت. حفظ بیهوشی با هالوتان (۰.۷۵%-۰.۵%) و نسبت های مساوی از نیتروس اکساید و اکسیژن برقرار می شد و در پایان با بستن گازهای بیهوشی و برگرداندن اثر شل کننده عضلانی غیر دپولاریزان (آتراکوریوم) بیهوشی خاتمه می یافت. برای ارزیابی قوه شناخت از آزمون مینی منتال استیت نیم ساعت پیش از عمل و ۴ ساعت پس از پایان عمل استفاده شد. برای هر بیمار میزان تغییر امتیاز پس از عمل را نسبت به قبل از عمل به دست آورده، میانگین تغییرات را حساب کردیم و از این جهت سه گروه با هم مقایسه آماری شدند. در هر سه گروه میانگین امتیاز آزمون مینی منتال استیت، ۴ ساعت پس از عمل در مقایسه با پیش از عمل کاهش یافته بود. در گروه کنترل کاهش میانگین ۱.۱۲، گروه دیازپام ۱.۷۲ و گروه میدازولام ۱.۳۵ بود. به علاوه با توجه به اینکه کاهش ۲ امتیاز یا بیشتر در نتیجه آزمون به عنوان ایجاد اختلال در قوه شناخت در نظر گرفته شده است، یازده نفر (۲۷.۵%) از بیماران گروه کنترل، ۱۷ نفر (۴۲.۵%) از بیماران گروه میدازولام و ۲۵ نفر (۶۲.۵%) از بیماران گروه دیازپام دچار اختلال شناختی پس از عمل شده بودند. (۰.۰۵>p value)نتیجه آنکه استفاده از هر دو نوع پیش داروی دیازپام و میدازولام باعث افزایش بارزی در بروز اختلال شناختی پس از عمل در افراد پیر می شود. از طرف دیگر با مقایسه درصد بروز اختلال در گروه دیازپام و میدازولام می توان دریافت که میزان بروز این اختلال در صورت مصرف دیازپام بیشتر از میدازولام خواهد بود.

کلید واژه: بیهوشی عمومی، اختلال در قوه شناخت، پیرها، دیازپام، میدازولام