ارزیابی روشهای تشخیص و مکان یابی غده های مهاجم در بیماران پاراتیروئیدکتومی شده در دو بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران طی ده سال (۱۳۷۷- ۱۳۶۸)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی روشهای تشخیص و مکان یابی غده های مهاجم در بیماران پاراتیروئیدکتومی شده در دو بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران طی ده سال (۱۳۷۷- ۱۳۶۸) دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی روشهای تشخیص و مکان یابی غده های مهاجم در بیماران پاراتیروئیدکتومی شده در دو بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران طی ده سال (۱۳۷۷- ۱۳۶۸)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی روشهای تشخیص و مکان یابی غده های مهاجم در بیماران پاراتیروئیدکتومی شده در دو بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران طی ده سال (۱۳۷۷- ۱۳۶۸)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی روشهای تشخیص و مکان یابی غده های مهاجم در بیماران پاراتیروئیدکتومی شده در دو بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران طی ده سال (۱۳۷۷- ۱۳۶۸) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : یافته

تعداد صفحات :۹

مقدمه: تشخیص غده های مهاجم و یافتن مکان آنها دربیماران دچار هیپرپاراتیروئیدیسم موضوعی است که همیشه مورد توجه جراحان بوده است. تا دو دهه پیش این کار صرفا با جستجوی کامل گردن توسط جراح امکان پذیر بود؛ اما در دهه های اخیر با عرضه شدن روشهای تصویربرداری بهتر نظیر سونوگرافی پیشرفته و اسکن های ایزوتوپیک پیشرفت قابل ملاحظه ای دراین زمینه حاصل شده است. برای ارزیابی این روشها مطالعه ای طراحی و اجرا گردید.مواد و روشها: این یک مطالعه توصیفی گذشته نگر در بیماران مبتلا به هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه است که طی سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۷ در بیمارستانهای امام خمینی و دکتر شریعتی دانشگاه علوم پزشکی تهران تحت عمل جراحی پاراتیروئیدکتومی قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه ارزیابی حساسیت (sensitivity) و صحت (Accuracy) تشخیص و تعیین محل غده های مهاجم توسط تجهیزات تصویربرداری موجود در مقایسه با یافته های حین عمل است.یافته ها: ۶۱ بیمار واجد شرایط مطالعه بودند (۱۱ نفر مرد ۱۸% و ۵۰ نفر زن ۸۲%)، ۴۷ مورد آدنوم منفرد (۷۷%)، دو مورد آدنوم متعدد (۳%) و ۱۲ مورد هیپرپلازی (۲۰%) گزارش شده بود. اسکن MIBI برای ۲۴ بیمار انجام شده بود. حساسیت و صحت آن برای آدنوم منفرد به ترتیب ۷۰% و ۱۰۰% بود. نتیجه اسکن MIBI در تمام بیماران دچار هیپرپلازی و آدنوم متعدد که مورد بررسی قرار گرفتند، منفی کاذب بود. حساسیت اسکن Th-Tc برای آدنوم منفرد ۳۳.۳% بود. حساسیت سونوگرافی برای آدنوم ۷۱.۵% و برای هیپر پلازی ۴۰% محاسبه شد. صحت تشخیص در هر دو مورد ۱۰۰% بود. حساسیت و صحت تشخیص جراح، در حین عمل، برای آدنوم بترتیب ۱۰۰% و ۹۶% و برای هیپرپلازی ۸۳.۳% و ۱۰۰% بود.نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده قضاوت جراح با تجربه در تشخیص و تعیین محل غده (های) مهاجم در هیپرپاراتیروئیدیسم اولیه حساسیت و صحت بالاتری از نتایج تصویربرداری های موجود دارد که بخصوص در آدنوم متعدد و هیپرپلازی صدق می کند. بنابراین توصیه می گردد، هنوز هم به هنگام جراحی هیپرپاراتیروئیدیسم، تمام غدد بررسی شده و از جستجوی محدود با اتکا به یافته های تصویربرداری خودداری شود. گرچه باکسب تجربه روزافزون و عرضه تکنولوژیهای جدید نظیر (Radiotracing) می توان هر روز انتظار نتایج بهتری از تصویر برداری داشت .

کلید واژه: هیپر پاراتیروئیدیسم، تصویر برداری، جراحی