مقایسه تجویز GnRH به صورت موجی (Pulsatile GnRH) با گنادوترپین ‌های انسانی (HMG+HCG) در درمان ناباروری زنان مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم: تجربه ۱۷ ساله


در حال بارگذاری
مقایسه تجویز GnRH به صورت موجی (Pulsatile GnRH) با گنادوترپین ‌های انسانی (HMG+HCG) در درمان ناباروری زنان مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم: تجربه ۱۷ ساله
23 اکتبر 2022
فایل ورد و پاورپوینت
2120
5 بازدید
۷۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تجویز GnRH به صورت موجی (Pulsatile GnRH) با گنادوترپین ‌های انسانی (HMG+HCG) در درمان ناباروری زنان مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم: تجربه ۱۷ ساله دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تجویز GnRH به صورت موجی (Pulsatile GnRH) با گنادوترپین ‌های انسانی (HMG+HCG) در درمان ناباروری زنان مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم: تجربه ۱۷ ساله  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تجویز GnRH به صورت موجی (Pulsatile GnRH) با گنادوترپین ‌های انسانی (HMG+HCG) در درمان ناباروری زنان مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم: تجربه ۱۷ ساله،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تجویز GnRH به صورت موجی (Pulsatile GnRH) با گنادوترپین ‌های انسانی (HMG+HCG) در درمان ناباروری زنان مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم: تجربه ۱۷ ساله :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)

تعداد صفحات :۱۰

این مطالعه به منظور مقایسه نتیجه درمان بیماران مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم توسط GnRH به صورت موجی با گنادوترویپن ها (HMG+HCG) انجام شد. همچنین اثر فاکتورهایی که با شدت بیماری در ارتباط هستند (سطح سرمی FSH، LH، استرادیول و مرحله بلوغ بیمار در موقع مراجعه) روی پاسخ بیماران به درمان، مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه روی اطلاعات موجود (Existing data) از بیماران مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم که طی سالهای ۱۳۶۳ تا ۱۳۸۰ تحت درمان با GnRH به صورت موجی یا گنادوتروپین ها بودند، انجام شد. در ابتدا زنان مبتلا به آمنوره با علتهای دیگر، کنار گذاشته شدند و پس از تایید تشخیص توسط یافته های بالینی و پاراکلینیک، به روش غیرتصادفی تحت درمان با یکی از ۲ روش درمانی قرار گرفتند. درمان با HMG بر حسب وزن بیمار از ۱۲ تا ۶۵ ویال در هر سیکل متفاوت بود. GnRH به صورت موجی(Pulsatile) به مقدار ۲۰ میکروگرم هر ۲ ساعت برای ۱۴ تا ۲۰ روز در سیکل تجویز می شد. پس از آنکه قطر فولیکول غالب تخمدان به ۱۸ میلیمتر می رسید، تجویز دارو قطع و فاز ترشحی با HCG ادامه می یافت. میزان بروز حاملگی ترم در مجموعه بیماران مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم تحت درمان با ۲ روش، ۷/۶۹% (به ازای هر زن) یا ۲/۱۷% (به ازای هر سیکل) بود. میزان بروز حاملگی به دنبال تجویز HCG+HMG،۹/۱۷% به ازای هر سیکل و به دنبال تجویز GnRH به صورت موجی، ۵/۱۵% به ازای هر سیکل بود که تفاوت آماری معنی داری نداشت. بروز چند قلویی در روش تجویز GnRH به صورت موجی، به شکل معنی داری کمتر از تجویز HMG بود (P=0.03). هیچ موردی از سندرم تحریک بیش از حد و شدید تخمدانی (Ovarian Hyperstimulation syndrome=OHSS) در تجویز GnRH به صورت موجی دیده نشد، در حالی که میزان بروز آن به دنبال تجویز HMG، ۳% بود که تفاوت معنی دار نمی باشد. میزان موفقیت، در درمان زنان مبتلا به هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم در هر دو روش (تجویز GnRH به صورت موجی و تجویز (HMG عالی بود و تفاوت بارزی وجود نداشت اما در موارد تجویز GnRH به صورت موجی، تحریک تخمدانی و بروز عوارض کمتر بوده است.

کلید واژه: هیپوگنادوتروپین هیپوگنادیسم، تجویز GnRH به صورت موجی، گنادوتروپین انسانی

  راهنمای خرید:
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.