نقش کانال های پتاسیمی حساس به ATP و گیرنده های اوپیوییدی بر اثرات ضددردی سایمتیدین در موش سوری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
نقش کانال های پتاسیمی حساس به ATP و گیرنده های اوپیوییدی بر اثرات ضددردی سایمتیدین در موش سوری دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد نقش کانال های پتاسیمی حساس به ATP و گیرنده های اوپیوییدی بر اثرات ضددردی سایمتیدین در موش سوری کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نقش کانال های پتاسیمی حساس به ATP و گیرنده های اوپیوییدی بر اثرات ضددردی سایمتیدین در موش سوری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن نقش کانال های پتاسیمی حساس به ATP و گیرنده های اوپیوییدی بر اثرات ضددردی سایمتیدین در موش سوری :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
تعداد صفحات :۱۲
سابقه و هدف: مطالعات اخیر نشان دادهاند که سایمتیدین موجب عمل ضددردی به دنبال تزریق داخل بطن مغزی در موش صحرایی میشود و نیز عمل ضدالتهابی دارد اما مکانیسم عمل آ ن روشن نیست. هدف این مطالعه بررسی اثر ضددردی سایمتیدین به دنبال تزریق داخل صفاقی و تعیین نقش کانالهای پتاسیمی حساس به ATP و گیرنده اوپیوییدی در ایجاد این اثر میباشد.مواد و روش ها: در این مطالعه از۱۷۰ سر موش سوری نر با وزن ۳۰-۲۵ گرم و از مدلTail Flick به عنوان مدل سنجش درد حاد استفاده گردید. در این تجربه فعالیت ضددردی سایمتیدین (۵۰ میلیگرم در کیلوگرم) و نقش گیرنده اوپیوییدی به وسیله نالوکسان ( ۲ میلیگرم در کیلوگرم) مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین نقش باز کننده و مسدود کننده کانال پتاسیم به وسیله مینوکسیدیل (۲میلیگرم در کیلوگرم) و گلیبنکلامید (۵ میلیگرم در کیلوگرم) در فعالیت ضددردی سایمتیدین بررسی گردید. اثر سایمتیدین بر فعالیت ضددردی مرفین (۵ میلیگرم در کیلوگرم) نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. تزریق داروها به صورت داخل صفاقی بوده به جز نالوکسان که زیر جلدی است.یافتهها: سایمتیدین به صورت داخل صفاقی اثر ضددردی داشت (p<0.05). نالوکسان (با میانگین ۴۱/۳) و گلیبنکلامید (با میانگین ۲۲/۴) واحد هر کدام به تنهایی موجب کاهش آستانه درد (مدت زمان تأخیر در کشیدن دم) در موشها گردید (p=0.000) اما تاثیری بر ضددردی سایمتیدین نداشتند (به ترتیب با میانگین ۰۲/۸ و (۶.۸۴ مینوکسیدیل به تنهایی موجب افزایش آستانه درد گردید (با میانگین ۳۴/۶) (p=0.003) اما تاثیری بر اثر ضددردی سایمتیدین نداشت (با میانگین ۱۴/۸). همچنین سایمتیدین به طور معنیداری اثر ضددردی مرفین را افزایش داد (با میانگین ۹۴/۱۱)(p=0.0001) .نتیجهگیری: سایمتیدین به صورت تزریق محیطی نیز اثر ضددردی دارد که احتمالا این اثر از طریق گیرنده اوپیوییدی و کانال پتاسیمی حساس به ATP اعمال نمیشود.
کلید واژه: ضددردی، سایمتیدین، گیرنده اوپیوییدی، کانال پتاسیمی حساس به ATP
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.