بررسی نقش گیرنده های موسکارینی کولینرژیکی هسته پاراجیگانتو سلولاریس تنه مغزی بر شدت درد موشهای صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی نقش گیرنده های موسکارینی کولینرژیکی هسته پاراجیگانتو سلولاریس تنه مغزی بر شدت درد موشهای صحرایی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی نقش گیرنده های موسکارینی کولینرژیکی هسته پاراجیگانتو سلولاریس تنه مغزی بر شدت درد موشهای صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی نقش گیرنده های موسکارینی کولینرژیکی هسته پاراجیگانتو سلولاریس تنه مغزی بر شدت درد موشهای صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی نقش گیرنده های موسکارینی کولینرژیکی هسته پاراجیگانتو سلولاریس تنه مغزی بر شدت درد موشهای صحرایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی پزشکی جندی شاپور

تعداد صفحات :۱۰

هسته پاراجیگانتو سلولاریس (PGI) جزو تشکیلات مشبک بصل النخاعی- پلی تنه مغزی می باشد که نقش مهمی را در پردازش حس درد بازی می نماید. تحقیقات نشان داده اند که نورونهای موجود در هسته PGI حاوی نروترانسیمترهای گابا، نوروپتیدها، مونوآمینها، مادهP، انکفالین و سروتونین می باشند. پیشنهاد گردید که هسته PGI نیز یک منبع قوی کولینرژیکی در ساقه مغز موش می باشد. در زمینه وجود و اهمیت گیرنده های موسکارینی کولینرژیک نورونهای این هسته در کنترل درد اطلاعات اندکی وجود دارد که در تحقیق حاضر مورد بررسی قرار گرفت.در این مطالعه موشهای صحرایی نر جوان نژاد N-MRI با محدوده وزنی ۲۳۰-۲۰۰ گرم با تزریق داخل صفاقی مقدار ۱۱۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن کتامین هیدروکلراید بیهوش شدند. با روش جراحی استرئوتاکسیک در زیر بخشهای پشتی (DPGI) و یا جانبی (LPGI) هسته PGI نیمکره چپ مغز حیوانات گروههای دریافت کننده دارو و سالین نرمال یکعدد کانول راهنما به صورت یکطرفه کاشته شد . ده دقیقه پس از تزریق یک میکرولیتر حاوی ۷۸۱ میکرومول اسکوپولامین (۳/۰میلی گرم درمیلی لیتر) به داخل زیر بخشهای پشتی و یا جانبی هسته PGI نیمکره چپ گروههای جداگانه، با تزریق ۵۰ میکرولیتر فرمالین ۵/۲ درصد به زیر پوست کف پای راست آنها، شدت درد حاد و مزمن اندازه گیری شد. حیوانات گروههای شاهد تزریق تنها همان حجم از سالین نرمال در DPGI یا LPGI دریافت کرده اند.نتایج نشان داده اند که تزریق اسکوپولامین در هر یک از زیر بخشهای پشتی و جانبی هسته PGI موجب گردید تا شدت درد در هر دو مراحل حاد و مزمن متعاقب تزریق زیر پوستی فرمالین نسبت به گروههای کنترل یا شاهد تزریق به طور معنی داری کاهش یافته و موجب بی دردی گردد. همچنین دوام اثر تزریق اسکوپولامین در زیر بخش جانبی این هسته در بی دردی تداوم بیشتری داشت.بنابراین با توجه به اینکه مهار گیرنده های کولینرژیک هسته PGI توانسته است شدت درد را در موشهای صحرایی کاهش دهد می توان نتیجه گرفت که اولا نورونهای این هسته دارای گیرنده های موسکارینی کولینرژیک هستند، ثانیا، این گیرنده ها در پردازش درد توسط این هسته دخالت می نمایند. ثالثا اثر اسکوپولامین در بخش جانبی هسته PGI بر شدت درد دوام اثر بیشتری دارد.

کلید واژه: هسته پاراجیگانتو سلولاریس، اسکوپولامین، گیرنده موسکارینی، شدت درد، آزمون فرمالین