بررسی و مقایسه تاثیر سه روش تمرینی پرشهای عمقی بر شاخصهای الکترومایوگرافی ورزشکاران ۱۶ تا ۱۸ ساله باشگاهی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی و مقایسه تاثیر سه روش تمرینی پرشهای عمقی بر شاخصهای الکترومایوگرافی ورزشکاران ۱۶ تا ۱۸ ساله باشگاهی دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی و مقایسه تاثیر سه روش تمرینی پرشهای عمقی بر شاخصهای الکترومایوگرافی ورزشکاران ۱۶ تا ۱۸ ساله باشگاهی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی و مقایسه تاثیر سه روش تمرینی پرشهای عمقی بر شاخصهای الکترومایوگرافی ورزشکاران ۱۶ تا ۱۸ ساله باشگاهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی و مقایسه تاثیر سه روش تمرینی پرشهای عمقی بر شاخصهای الکترومایوگرافی ورزشکاران ۱۶ تا ۱۸ ساله باشگاهی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : المپیک

تعداد صفحات :۲۱

هدف از انجام این پژوهش، بررسی و مقایسه سه روش تمرین پلایومتریک (پرشهای عمقی) بر شاخصهای الکترومایوگرافی (آمپلی تود یا طول امواج و فرکانس یا تعداد پتانسیلهای عمل عضلات پهن داخلی و راست رانی) در ورزشکاران ۱۶ تا ۱۸ ساله باشگاهی است. در این مطالعه، ۴۵ نفر از دانش آموزان دبیرستان تربیت بدنی و علوم ورزشی “پوریای ولی تهران”، به روش تصادفی انتخاب و پس از انجام آزمون توانایی برای شرکت در تمرین پرشهای عمقی، به سه گروه ۱۵ نفری تقسیم شدند. هر سه گروه به مدت ۱۶ جلسه، تمرین پرشهای عمقی را به سه شکل متفاوت انجام دادند. آزمودنیهای بدین ترتیب تمرینها را به اجرا درآوردند: گروه A، پرشهای عمقی با کمترین زمان تماس پاها به زمین در لحظه فرود و بلافاصله حداکثر پرشهای عمودی ( DJ-H/T یا BDJ)، آزمودنیهای گروه B، پرشهای عمقی با حداکثر سه ثانیه مکث در فرود، همراه با خم کردن زانوها و در پی آن حداکثر پرشهای عمودی (DJ-H یا CMJ) و آزمودنیهای گروه C، پرشهای عمقی همانند گروه B اما همراه با جلیقه های حاوی وزنه ( DJ-W/H یا CMWJ). ارتفاع سکوی پرشهای عمقی و ارتفاع پرشهای عمودی برای همه آزمودنیها در سه گروه یکسان و به ترتیب ۴۰ و ۷۰ سانتی متر بود. برای اندازه گیری شاخصهای الکترومایوگرافی از دستگاه EMG استفاده شد. اندازه گیریها در سه مرحله پیش، میان و پس آزمون تکرار شد.نتایج آزمون تحلیل واریانس ANOVA، با مقایسه میانگین شاخصهای الکترومایوگرافی در سه مرحله مذکور به طور جداگانه نشان دادند که در آمپلی تود عضله پهن داخلی، تغییرات ایجاد شده فقط در آزمودنهای گروه A از نظر آماری معنادار نبود (P=%8). اما در مورد گروه B، با استفاده از روش LSD مشخص شد، از مرحله میان تا پس آزمون کاهش معناداری اتفاق افتاده است (P<%1). گروه C نیز از مرحله پیش تا پس آزمون با کاهش معناداری همراه بود (P<0.002). همین نتایج در خصوص آمپلی تود عضله راست رانی در سه گروه تکرار شد.نتایج مربوط به فرکانس عضلات پهن داخلی و راست رانی نشان داد، در گروه A، افزایش معنی داری رخ داده است (P<0.004) و (P<0.001)، در حالی که در دو گروه B و C تغییرات معنادار نبودند (P=0.51)، (P=0.29)، (P=0.17) و (P=0.026).

کلید واژه: پرشهای عمقی، الکترومایوگرافی، سکوی پرش، طول امواج و تواتر امواج