مقایسه لیدوکایین (دوز پایین) – فنتانیل با لیدوکایین بر علایم نورولوژیک گذرا بعد از بیحسی نخاعی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه لیدوکایین (دوز پایین) – فنتانیل با لیدوکایین بر علایم نورولوژیک گذرا بعد از بیحسی نخاعی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه لیدوکایین (دوز پایین) – فنتانیل با لیدوکایین بر علایم نورولوژیک گذرا بعد از بیحسی نخاعی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه لیدوکایین (دوز پایین) – فنتانیل با لیدوکایین بر علایم نورولوژیک گذرا بعد از بیحسی نخاعی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه لیدوکایین (دوز پایین) – فنتانیل با لیدوکایین بر علایم نورولوژیک گذرا بعد از بیحسی نخاعی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان

تعداد صفحات :۸

به نظر می رسد که سندرم علایم نورولوژیک گذرا (TNS) متعاقب تزریق نخاعی لیدوکایین تظاهری از سمیت عصبی (Neurotoxicity) دوزهای بالای بیحس کننده موضعی باشد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر دوزهای پائین‌تر لیدوکائین اینتراتکال نسبت به دوز مرسوم آن بر بروز علایم نورولوژیک گذرا بعد از بیحسی نخاعی بوده است.روش مطالعه بدین صورت بوده است که ۱۱۰ بیمار کاندید عمل جراحی سزارین باASA Class II-I به طور اتفاقی به دو گروه تقسیم شده و گروه مورد مطالعه با ۵۰ میلی گرم لیدوکائین و ۲۵ میکروگرم فنتانیل و گروه شاهد تنها با ۷۵ میلی گرم لیدوکائین بیحسی نخاعی دریافت کردند. بیماران از نظر وضعیت همودینامیک، حداکثر سطح بیحسی و زمان برگشت بیحسی و علایم نورولوژیک گذرا (TNS) مورد بررسی قرار گرفتند.میانگین حداکثر سطح بلوک در دو گروه یکسان بود. نیاز به افدرین در گروه مورد مطالعه کمتر بوده، (P<0.05) میزان نیاز به کتامین به عنوان مکمل بیهوشی در دو گروه تفاوت معنی دار نداشت. زمان برگشت بیحسی در گروه مورد مطالعه کوتاهتر از گروه شاهد بود.(P<0.05) بروز TNS در گروه شاهد ۱/۲۹ درصد و در گروه مورد مطالعه ۴/۵ درصد بود که اختلاف بین دو گروه معنی‌دار بوده است.(P<0.05) میزان سردرد بعد از بیحسی اسپاینال در دو گروه تفاوت معنی دار نداشت.با توجه به یافته های این مطالعه، بیحسی اسپانیال با ۵۰ میلی گرم لیدوکایین و ۲۵ میکروگرم فنتانیل بیحسی کافی باثبات همودینامیک بیشتر، ریکاوری سریعتر و بروز کمتر سندرم TNS نسبت به ۷۵ میلی گرم لیدوکائین ، ایجاد می کند.

کلید واژه: بیحسی نخاعی، تظاهرات عصبی، لیدوکایین