پاسخ دهی نورونهای هسته پاراژیگانتوسلولاریس به فورسکولین در موش صحرایی وابسته به مورفین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پاسخ دهی نورونهای هسته پاراژیگانتوسلولاریس به فورسکولین در موش صحرایی وابسته به مورفین دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پاسخ دهی نورونهای هسته پاراژیگانتوسلولاریس به فورسکولین در موش صحرایی وابسته به مورفین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پاسخ دهی نورونهای هسته پاراژیگانتوسلولاریس به فورسکولین در موش صحرایی وابسته به مورفین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاسخ دهی نورونهای هسته پاراژیگانتوسلولاریس به فورسکولین در موش صحرایی وابسته به مورفین :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : یاخته

تعداد صفحات :۹

هدف: مطالعه اثر فورسکولین (فعال کننده آدنیلیل سیکلاز) درون هسته ای روی فعالیت خود به خودی نورونهای هسته PGi و القاء علایم رفتاری سندرم محرومیت در موشهای وابسته به مورفین.مواد و روشها: از ثبت تک واحدی خارج سلولی برای ثبت فعالیت خود به خودی نورونهای هسته PGi در موشهای نر نژاد NMRI، وزن ۲۰۰ تا ۳۵۰ گرم استفاده شد. فورسکولین (۱۰۰ نانو‏مول، ۴۰۰-۳۰۰ نانو‏لیتر، ۴ -۳ دقیقه) در داخل هسته ریز تزریق شد. برای بررسی علایم سندرم محرومیت، رفتارهای موش را مورد مطالعه قرار دادیم.یافته ها: میانگین فرکانس فعالیت خود به خودی نورونهای هسته PGi در موشهای وابسته به مورفین نسبت به گروه کنترل کمتر بود. تزریق فورسکولین در موشهای کنترل باعث افزایش فعالیت نورونهای هسته PGi اما در موشهای وابسته به مورفین باعث مهار فعالیت نورونها شد. همچنین در موشهای کنترل، تزریق فورسکولین باعث بروز علایم جویدن و سگ لرزه شد ولی در موشهای وابسته به مورفین علایمی بروز نکرد.نتیجه گیری: ممکن است تغییر سازشی فعالیت مسیر cAMP در نورونهای هسته PGi به دنبال مصرف طولانی مدت مورفین، در تحمل و وابستگی به مورفین نقش داشته باشد.

کلید واژه: هسته پاراژیگانتوسلولاریس، فورسکولین، مورفین، ثبت تک واحدی